Пітэр Зээман
Пітэр Зээман (па-нідэрляндзку: Pieter Zeeman; 25 траўня 1865, Зонэмар, Нідэрлянды — 9 кастрычніка 1943, Амстэрдам) — нідэрляндзкі фізык, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне фізыцы (1902), разам з Гэндрыкам Лёрэнцам, «за выдатныя заслугі ў дасьледаваньнях ўплыву магнэтызму на радыяцыйныя зьявы». Сябра Нідэрляндскай АН[10]
Пітэр Зээман | |
па-нідэрляндзку: Pieter Zeeman | |
Дата нараджэньня | 25 траўня 1865[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 9 кастрычніка 1943[5][1][2][…] (78 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | Лейдэнскі ўнівэрсытэт |
Занятак | фізык, прафэсар унівэрсытэту, фатограф |
Навуковая сфэра | фізыка |
Месца працы | |
Сябра ў | Лёнданскае каралеўскае таварыства, Баварская акадэмія навук[d], Вугорская акадэмія навук, Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d], Папская акадэмія навук[d][9], Пруская акадэмія навук[d] і Турынская акадэмія навук[d][4] |
Навуковы кіраўнік | Хэйкэ Камэрлінг-Онэс[d] |
Узнагароды | Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі (1902) |
Дзейнасьць
рэдагавацьУ 1896 г., па просьбе Лёрэнца, дасьледуе ўзьдзеяньне магнітнага поля на спэктральныя лініі крыніцы выпраменьваньня і адкрывае эфэкт, вядомы цяпер пад назвай эфэкту Зээмана. Адкрыцьцё эфэкту пацьвердзіла верагоднасьць тэорыі электрамагнітнага выпраменьваньня Лёрэнца.
У 1900 г. Зээмана прызначылі прафэсарам фізыкі ў Амстэрдамскім унівэрсытэце. У 1908 г. ён становіцца дырэктарам інстытуту фізыкі гэтага ўнівэрсытэту.
У 1921 г. атрымаў мэдаль імя Генры Драпэра. Адзін з кратэраў на Месяцы названы ў яго гонар кратэрам Зээмана.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Pieter Zeeman — 2009.
- ^ а б Pieter Zeeman // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Pieter Zeeman // KNAW Past Members (анг.)
- ^ а б в www.accademiadellescienze.it (італ.)
- ^ а б Зееман Питер // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б в г Album Academicum — 2007.
- ^ http://www.dodenakkers.nl/beroemd/wetenschap/158-zeeman.html
- ^ а б dataset Library TU Delft — 2017.
- ^ www.pas.va (анг.)
- ^ Зееман Пітэр // БЭ. — Мн.: 1998 Т. 7. С. 50