Гутгер
Гутгер — мужчынскае імя.
| Гутгер лац. Gutgier / Hutgier | |
| Gutgeri | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Guta + Gero |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гутгер» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГутгер або Куткер (Gutgerius, Cuotker[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gudman, Savegot) паходзіць ад гоцкага guþs 'Бог'[3], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[4], а аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) — ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Guthger nunccio de Lythuania… Guthger… nunciis ducis Wytholdi… Nuncio Guthger, Rumpoldo ducis Witoldi… Guthger, Rampoldo, nuncciis de Lithuania (1416 год)[6].
Носьбіты
рэдагаваць- Гутгер (магчыма, Гудзігерд Валімонтавіч) — літоўскі баярын, які ў 1416 годзе езьдзіў паслом у Польшчу (разам з Румбольдам Валімонтавічам)
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 662.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 112.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Rachunki dworu króla Władysława Jagiełły i królowej Jadwigi z lat 1388 do 1420. T. 15. — Kraków, 1896. S. 490—491, 493—494, 496—497, 499—501, 503—504.