Вясея (вёска)

вёска ў Слуцкім раёне

Вясе́я[1] — вёска ў Слуцкім раёне Менскай вобласьці. Цэнтар Вясейскага сельсавету.

Вясея
трансьліт. Viasieja
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Слуцкі
Сельсавет: Вясейскі
Насельніцтва: 1200 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1795
Паштовы індэкс: 223631
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°3′45″ пн. ш. 27°40′33″ у. д. / 53.0625° пн. ш. 27.67583° у. д. / 53.0625; 27.67583Каардынаты: 53°3′45″ пн. ш. 27°40′33″ у. д. / 53.0625° пн. ш. 27.67583° у. д. / 53.0625; 27.67583
Вясея на мапе Беларусі ±
Вясея
Вясея
Вясея
Вясея
Вясея
Вясея
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Вясея знаходзіцца за 10 км на паўночны ўсход ад Слуцку, за 111 км ад Менску, на рацэ Вясейцы[2], на аўтадарозе Р43 паміж гарадамі Слуцк і Старыя Дарогі.

Назва вёскі паходзіць ад фінскага слова «vesi», што значыць «вада».

Былы сад.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1996—1494 жыхары, 477 двароў[2].
  • 1998—1500 жыхароў, 486 двароў
  • 2009—1200 чалавек[3]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 401. — 480 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0090-0
  3. ^ Статыстыка перапісу 2009 году

Літаратура

рэдагаваць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 401. — 480 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0090-0
  • Блакітная кніга Беларусі. — Мн.: БелЭн, 1994.
  • История Слуцка в XIV—XVII в.
  • Памяць: Слуцкі раён. Слуцк: у 2 кн. / уклад. В. С. Відлога; рэдкал.: Г. К. Кісялёў (гал. рэд.) і інш.; маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БЕЛТА, 2000—2001.
  • Слуцк // Бел. энцыкл. у 18 т. — Мінск, 2002. Т. 15. С. 25-27.
  • Слуцк // Энцыкл. гісторыі Беларусі ў 6 т. — Мн.: 2001. Т. 6., кн. 1. — С. 345—347.
  • Францыск Скарына: Зборнік дакументаў і матэрыялаў. — Мінск, 1988. — С. 84-85.