Вуткі
Ву́ткі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іскага сельсавету.
| Вуткі | |
| трансьліт. Vutki | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Іскі |
| Насельніцтва (2012) | |
| колькасьць: | 7 чал. |
| колькасьць двароў: | 5 |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′56.0″ пн. ш. 26°45′9.0″ у. д. / 54.648889° пн. ш. 26.7525° у. д.Каардынаты: 54°38′56.0″ пн. ш. 26°45′9.0″ у. д. / 54.648889° пн. ш. 26.7525° у. д. |
Вуткі на мапе Беларусі ±   Вуткі | |
Гісторыя
рэдагавацьПаселішча вядомае з 1789 году як вёска ў маёнтку Сьпягла ва ўласнасьці Аляіза Сулістроўскага.
У пачатку 20-га стагодзьдзя 111 жыхароў, зь іх 55 мужчын. Ім належала 61 дзесяціна зямлі. У 1921― 1932 вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у Іскай гміне, пазьней у складзе гміны Куранец[2][3][4][5].У 1932—1939 годзе — вёска ў Войстамскай вясковай гміне Вялейскага павету. 18 двароў, 86 жыхароў. У 1940 — у складзе Куранецкага раёну Вялейскай вобласьці БССР.
У 1950 годзе ўтворана вытворчая брыгада калгасу імя Калініна (з 1957 — «Рассьвет»). Цэнтар калгасу — вёска Іжа.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2003 год — 6 двароў, 12 жыхароў
- 2012 год — 5 двароў, 7 жыхароў
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.