В
| В | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Кірыліца | |||||||||||||
| А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
| Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
| И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
| Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
| С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
| Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
| Ы | Ь | Э | Ю | Я | |||||||||
| Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
| Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
| Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
| Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
| Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
| Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
| Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
| Ꚛ | |||||||||||||
В, в — трэцяя літара ўсіх альфабэтаў на кірылічнай аснове. Паходзіць з кірыліцкай В («вѣдѣ»). Славянскае й грэцкае В вымаўляюцца па-рознаму. У сучаснай беларускай мове абазначае звонкія губна-зубныя гукі («в») і («в’»), а таксама на канцы словаў пераходзіць ва «ў» («траўка», «любоў»). Ужываецца ў пісьмовых скаротах — ВНУ. Пры клясіфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»),
Лічбавае значэньнеРэдагаваць
У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах В мае значэньне лічбы — 2. Сёньня пры клясыфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 2 в).