В

Сымбалі з падобным напісаньнем: B · ʙ · Β · β · ϐ · ẞ · ß · ɞ

В, в (вэ; курсіў: В в ) — трэцяя літара ўсіх альфабэтаў на кірылічнай аснове. Паходзіць з кірыліцкай В («вѣдѣ»). Славянскае й грэцкае В вымаўляюцца па-рознаму. У сучаснай беларускай мове абазначае звонкія губна-зубныя гукі («в») і («в’»), а таксама на канцы словаў пераходзіць ва «ў» («траўка», «любоў»). Ужываецца ў пісьмовых скаротах — ВНУ. Пры клясіфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»).

Літара кірыліцы В
Вв
Выява
◄ Ӏ  А  Ә  Б  В  Г  Ґ  Д  Ђ ►
У лацінцы	V · v
Зьвесткі
Гук	[v], [f], [u̯], [β], [ʋ], [w]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter ve cyrillic small letter ve
Юнікод	В: U+0412 в: U+0432
HTML	В‎: &#1042, &#x412 в‎: &#1074, &#x432
UTF-16	В‎: 0x412 в‎: 0x432
URL-код	В: %D0%92 в: %D0%B2
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: усе • лацінка • кірыліца • грэцкія • дыякрытыкі

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах В мае значэньне лічбы — 2. Сёньня пры клясыфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 2 в).