В

кірылічная літара

В, в (вэ; курсіў: В в ) — трэцяя літара ўсіх альфабэтаў на кірылічнай аснове. Паходзіць з кірыліцкай В («вѣдѣ»). Славянскае й грэцкае В вымаўляюцца па-рознаму. У сучаснай беларускай мове абазначае звонкія губна-зубныя гукі («в») і («в’»), а таксама на канцы словаў пераходзіць ва «ў» («траўка», «любоў»). Ужываецца ў пісьмовых скаротах — ВНУ. Пры клясіфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»).

Літара кірыліцы В
Вв
Выява
Ӏ  А  Ә  Б  В  Г  Ґ  Д  Ђ
У лацінцыV · v
Зьвесткі
Гук[v], [f], [], [β], [ʋ], [w]
Назва ў Юнікодзеcyrillic capital letter ve
cyrillic small letter ve
ЮнікодВ: U+0412
в: U+0432
HTMLВ‎: &#1042, &#x412
в‎: &#1074, &#x432
UTF-16В‎: 0x412
в‎: 0x432
URL-кодВ: %D0%92
в: %D0%B2
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце:
уселацінкакірыліцагрэцкіядыякрытыкі

Лічбавае значэньне Рэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах В мае значэньне лічбы — 2. Сёньня пры клясыфікацыі мае значэньне «трэці» (група «в»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 2 в).