Бярэзаўцы
Бярэ́заўцы[1] — вёска ў Івейскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Івейскага сельсавету[2].
| Бярэзаўцы лац. Biarezaŭcy | |
.jpg)
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Івейскі |
| Сельсавет: | Івейскі |
| Насельніцтва: | 12 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | |
| Паштовы індэкс: | 231342 |
| СААТА: | 4229813006 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°59′46″ пн. ш. 25°42′39″ у. д. / 53.99611° пн. ш. 25.71083° у. д.Каардынаты: 53°59′46″ пн. ш. 25°42′39″ у. д. / 53.99611° пн. ш. 25.71083° у. д. |
Бярэзаўцы на мапе Беларусі ±   Бярэзаўцы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьУ пачатку XVII ст. вёска маёнтку Іўе Івейскай воласьці Ашмянскага павету Віленскага ваяводзтва. У 1634 г. 26 дымоў, уласнасьць Кішкаў.
У XIX — пачатку XX ст. вёска ў Івейскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1897 г. 13 двароў, 99 жыхароў. У 1905 г. 109 жыхароў. 2І4 дзесяцін зямлі, у 1909 г. 16 двароў, 114 жыхароў.
У 1921 — 1939 гг. у Івейскай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы.
3 12.10.1940 г. вёска (17 двароў, 97 жыхароў) у Драбышоўскім сельсавеце Івейскага раёну. 3 26.6.1941 г. да 8.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1951 г. арганізаваны калгас «Іскра». 3 1954 г. у калгасе імя Я.Коласа. 3 16.7.1954 г. у Лукашынскім, затым у Ліпнішкаўскім, потым у Івейскім сельсаветах. У 1970 г. 91 жыхар.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2009 год — 12 чалавек[3]
- 1999 год — 27 чалавек, 16 двароў
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Ивьевского района Гродненской области». Решение Гродненского областного Совета депутатов от 18 апреля 2017 г. №245.
- ^ Вынікі перапісу
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.