Бруге (футбольны клюб)
«Бру́ге» (па-нідэрляндзку: Club Brugge Koninklijke Voetbalvereniging) — бэльгійскі футбольны клюб з гораду Бруге. 16-разовы чэмпіён Бэльгіі (1920, 1973, 1976, 1977, 1978, 1980, 1988, 1990, 1992, 1996, 1998, 2003, 2005, 2016, 2018, 2020). 11-разовы ўладальнік кубка Бэльгіі (1968, 1970, 1977, 1986, 1991, 1995, 1996, 2002, 2004, 2007, 2015). Клюб быў заснаваны ў 1891 годзе, зьяўляецца адным з найстарэйшых футбольных клюбаў Бэльгіі, а таксама адным з двух агульнапрызнаных грандаў нацыянальнага першынства. «Бруге» ёсьць адзіным бэльгійскі клюбам, які ўдзельнічаў у фінале самага прэстыжнага эўрапейскага клюбнага турніру, то бок Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў.
Бруге | |||||
Поўная назва | Club Brugge Koninklijke Voetbalvereniging | ||||
---|---|---|---|---|---|
Заснаваны | 1891 | ||||
Горад | Бруге, Бэльгія | ||||
Стадыён |
Ян Брэйдэль Умяшчальнасьць: 29 062 | ||||
Прэзыдэнт | Барт Вэргаге[d] | ||||
Галоўны трэнэр | |||||
Чэмпіянат | Про Ліга | ||||
· 2023—2024 | 1 месца | ||||
| |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы clubbrugge.be (нід.) (анг.) (фр.) |
Акрамя гэтага клюбу ў горадзе Бруге ёсьць яшчэ адзін футбольны клюб «Сэркль Бруге», аднак сусед не настолькі знакаміты й тытулаваны. Сваёй першай перамогі ў нацыянальным першынстве «Бруге» дамогся толькі ў сэзоне 1919—1920 гадоў, у першым чэмпіянаце пасьля Першай сусьветнай вайны, а да гэтага клюб пяць разоў станавіўся срэбраным прызэрам бэльгійскага чэмпіянату. Аднак залатыя годы для клюбу надыйшлі толькі праз 50 гадоў. У сярэдзіне 1970-х гадоў «Бруге» ўзначаліў Эрнст Гапэль, які на працягу 3 сэзонаў запар прыводзіў клюб да чэмпіёнства. Пад кіраўніцтвам таго ж трэнэра клюб праводзіў самыя ўдалыя эўрапейскія кампаніі ў сваёй гісторыі. Менавіта тады «Бруге» выйшаў у фіналы Кубка чэмпіёнаў і Кубка УЭФА, але да расчараваньня сваіх прыхільнікаў абодва разы саступаў аднаму й таму ж суперніку — «Лівэрпулу».
Гісторыя
рэдагавацьПершы клюб у Бруге быў створаны студэнтамі каталіцкай і нэўтральнай школамі. Дэвізам новаствораннага клюбу сталася выслоўе «mens sana in corpore sano», што перакладецца з лацінскае мовы як «здаровы розум у здаровым целе». Аднак 13 лістапада 1891 году клюб быў перайменаваны ў «Бругшэ», і менавіта гэтая дата лічыцца асноўнай датай стварэньня клюбу.
У 1892 годзе ў клюбе была ўсталяваная афіцыйная дошка дзеля кантролю за ўсімі апэрацыямі і рашэньнямі каманды. У 1895 годзе быў заснаваны нацыянальны спартовы зьвяз лёгкай атлетыцы, папярэднік пазьнейшай нацыянальнай футбольнай асацыяцыі. «Бруге» стаў адным з заснавальнікам гэтае арганізацыі, і, такім чынам, удзельнічаў у першым у гісторыі чэмпіянаце, зарганізаваным у сэзоне 1895—1896 гадоў[2]. Матэрыяльныя цяжкасьці ў наступным годзе прымусілі клюб пакінуць арганізацыю, аднак, неўзабаве пасьля гэтага футбольны клюб пад францускім назовам «Бружуа» быў створаны самастойнымі чальцамі клюбу. Абодва клюбы ўз’ядналіся ў 1897 годзе пад францускай назвай, а нідэрляндзкая назва, якая выкарыстоўваецца на сёньня, не выкарыстоўвался клюбам да 1972 году[3].
У 1914 годзе «Бружуа» выйшаў у свой першы фінал кубка Бэльгіі, але саступіў тамака зь лікам 2:1 клюбу «Юніён». Праз шэсьць гадоў клюб здабыў свой першы ў гісторыі трафэй, атрымаўшы перамогу ў першым дывізіёне краіны ў сэзоне 1919—1920 гадоў[4]. Менавіта дзякуючы гэтае перамоге клюбу было дазволена дадаць на назвы пазнаку каралеўскага клюбу, які захоўваецца ў клюбе да сёньняшніх часоў[3]. Аднак, праз восем гадоў клюб апусьціўся ў другі бэльгійскі дывізіён упершыню ў сваёй гісторыі пасьля плэй-оф на вылет з эліты[4]. Наступныя часы пасьля паніжэньня ў 1928 годзе складваліся ня вельмі ўдала для клюбу. Большуюю частку 1940-х і 1950-х гадоў клюб правёў у другім дывізіёне айчыннага першынства[3].
Паводле вынікаў сэзону 1958—1959 гадоў «Бружуа» зарабіў павышэньне ў першы дывізіён і з гэтага часу больш з эліты не выбываў[3]. У 1968 годзе клюб здабыў свой першы кубак Бэльгіі, згудяўшы ў фінале ўнічыю з клюбам «Бээрсхат», але перагуляўшы суперніка ў сэрыі пасьляматчавых панальці зь лікам 7:6.
Найбольшы посьпех у клюбе пазьней атрымаў легендарны аўстрыйскі трэнэр Эрнст Гапэль, калі ён прывёў клюб да трох чэмпіёнскіх тытулаў з 1975 па 1978 гады, а таксама атрымаўшы перамогу ў кубку краіны ў 1977 годзе[5]. Гапэль, таксама, прасунуў «Бруге» ў першы ў гісторыі клюбу фінал эўрапейскага клюбнага спаборніцтва, дайшоўшы да фіналу Кубка УЭФА 1976 году. На той час фіналу гэтага эўракубка праходзілі ў фармаце дзьвюх гульняў, паводле вынікаў якіх, бэльгійскі клюб саступіў ангельскаму гранду «Лівэрпулу» з сукупным лікам 3:4[6]. Праз два гады «Бруге» зноўку сустрэўся зь «Лівэрпулам» у фінале эўрапейскага кубку, але гэтым разам у фінале Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў 1978 году, які праходзіўся на лёнданскіх стадыёне «Ўэмблі». «Бруге», такім чынам, стаў першым бэльгійскім клюбам, які дасягняў фіналу самага элітнага клюбнага першынства Эўропы. «Бруге» зноўку саступіў ангельскаму клюбу, які атрымаў перамогу дзякуючы адзінаму трапнаму стрэлу зоркі лівэрпульскага клюбу Кені Далгліша. «Лівэрпул» у выніку здабыў свой другі Кубак эўрапейскіх чэмпіёнаў і трэці эўрапейскі трафэй запар[7]. Пасьля гэтага фіналу Гапэль пакінуў «Бруге» і ачоліў зборную Нідэрляндаў[8].
25 лістапада 1992 году гулец Бруге Даніель Амакачы стаў першым аўтарам голу клюбу ў Лізе чэмпіёнаў, дзякуючы чаму бэльгійскі клюб атрымаў перамогу над маскоўскім ЦСКА зь лікам 1:0[9].
Сувязі з «Гвадаляхарай»
рэдагаваць«Бруге» зьяўляецца адным з клюбаў, якія натхнілі да стварэньня найбуйнейшага футбольнага клюбу Мэксыкі «Гвадаляхара». Лягатыпы абодвух клюбаў маюць падабенства, першымі гульцамі мэксыканскага клюбу былі францускія й бэльгійскія эмігранты.
Склад
рэдагаваць- Актуальны на 13 верасьня 2024 году
|
|
Крыніцы
рэдагаваць- ^ https://www.clubbrugge.be/nl/news/club-brugge-neemt-afscheid-van-ronny-deila
- ^ Henshaw, Richard (1979). «The Encyclopedia of World Soccer». Washington, D.C.: New Republic Books. — С. 75. — ISBN 0-915220-34-2.
- ^ а б в г «Ten claims to fame: Club Brugge». UEFA.
- ^ а б «Belgium — Final Tables 1895–2008». RSSSF.
- ^ «Ernst Happel: The 'Weird Man' Who Conquered European Football and Helped Shape the Modern Game». 90 Min.
- ^ Wood, Chris. «Great matches: Liverpool beat Bruges over two legs». LFC History.
- ^ «Wembley glory as Reds beat Bruges». Liverpool F.C.
- ^ «2 goal Kempes sinks the Dutch». Glasgow Herald.
- ^ «Amokachi Relives Historic Champions League Strike». Goal.