Бернатоўшчына
вёска ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі
Бернато́ўшчына[1] — вёска ў Беларусі, на рацэ Друйцы. Уваходзіць у склад Друеўскага сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці.
| Бернатоўшчына лац. Biernatoŭščyna | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Браслаўскі |
| Сельсавет: | Друеўскі |
| Насельніцтва: | 2 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2153 |
| СААТА: | 2208827029 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°43′43″ пн. ш. 27°18′21″ у. д. / 55.72861° пн. ш. 27.30583° у. д.Каардынаты: 55°43′43″ пн. ш. 27°18′21″ у. д. / 55.72861° пн. ш. 27.30583° у. д. |
Бернатоўшчына на мапе Беларусі ±   Бернатоўшчына | |
Назва
рэдагавацьБернад або Бернат (Bernad, Bernat[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова берн- (бэрн-) (імёны ліцьвінаў Бэрніка, Бернар, Бэрнард; германскія імёны Bernico, Bernar, Bernard) паходзіць ад германскага beran 'мядзьведзь'[4], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus[5], германскага hathu 'бой'[6]. Таксама літоўска-польская форма Бэрнат разглядаецца як вытворная ад германскага імя Бэрнард[7].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1999 год — 6 чалавек
- 2010 год — 2 чалавекі
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 21 (267).
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 270.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 15.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 123.