Беларуска-польская граніца
Беларуска-польская граніца — дзяржаўная граніца працягласьцю прыкладна 398,624 км[1]. Пачынаецца ад патройнага сутыку зь Летуваю на поўначы і цягнецца да патройнага сутыку з Украінаю на поўдні.
| Міждзяржаўная граніца | |
.png) | |
| Граніца дзяржаваў |
.svg){kind=small} Беларусь Польшча |
|---|---|
| Час існаваньня | з 1991 |
| Працягласьць | 398,624 км |
Памежныя рэкі (з поўначы на поўдзень): Чорная Ганча, Ваўкушанка, Сьвіслач, Нараў, Буг.
Польска-беларуская граніца зьяўляецца таксама граніцаю Эўразьвязу зь Беларусьсю і Мытным зьвязам ЭАЭЗ.
Гісторыя
рэдагаваць.png)
Пасьля верасьня 1939 году ў склад БССР былі далучаныя тэррыторыі Заходняй Беларусі. Зь іх стварылі пяць новых вобласьцяў: Баранавіцкую, Беластоцкую, Берасьцейскую, Вялейскую і Пінскую.
Утварылася беларуска-нямецкая мяжа, якая праходзіла каля гораду Астраленка.
Згодна з падпісанай 16 жніўня 1945 году паміж СССР і Польшчай дамоваю аб дзяржаўнай граніцы — Польшчы перадаваліся 17 раёнаў Беластоцкай вобласці БССР разам зь Беластокам і 3 раёны Берасьцейскай вобласьці, дзе жыла значная колькасць палякаў[2].
Новая граніца на значнай частцы адцінку прайшла простай лініяй. Вёскі, што знаходзіліся пры лініі граніцы з савецкага боку, зносіліся для ўзьвядзеньні кантрольнай паласы (Калёнія Ізаака, Чарнаўшчызна[3]).
У 1946 годзе падчас ўдакладненьня дзяржаўнай граніцы СССР і ПНР са складу Гарадзенскага раёну на карысьць ПНР былі перададзены вёскі Клімаўка, Мінкаўцы, Номікі, Такі, Толчы, Шымакі[3], са складу Сапоцкінскага раёну — вёскі Тадоркаўцы і Хварасьцяны[3].
Пасьля гэтага і да цяперашняга часу граніца паміж Польшчай і Беларусьсю не мянялася.
29 траўня 2023 году абнародавалі Пастанову міністра ўнутраных справаў і адміністрацыі Польшчы Марыюша Камінскага, паводле якой ад 1 чэрвеня празь беларуска-польскую мяжу забаранілі ўезд цяжкавікоў, цягачоў, прычэпаў і паўпрэчэпаў, зарэгістраваных у Беларусі і Расеі. Пастанову ўхвалілі ў адказ на тое, што расейскія і беларускія перавозчыкі выкарыстоўвалі ўлічаныя ў Расеі і Беларусі прычэпы і паўпрычэпы ў абыход санкцыяў, якія раней зацьвердзілі супраць іх прадпрыемстваў[4]. 15 чэрвеня 2023 году Памежная ахова Польшчы паведаміла пра заканчэньне будоўлі 5-мэтровага плоту даўжынёй 206 км на беларуска-польскай мяжы. Яго ўзьвядзеньне пачалі ў студзені 2022 году ў сувязі зь міграцыйным крызісам 2021 году на мяжы Беларусі і Эўразьвязу[5].
19 чэрвеня 2023 году Савет міністраў Беларусі ўхваліў Пастанову № 391, якой ад 3 ліпеня уводзіў забарону на перамяшчэньне па Беларусі ўлічаных у Польшчы прычэпаў і паўпрычэпаў, а таксама легкавікоў, што перавозілі грузы. Пры гэтым захоўваўся дазвол на ўезд польскіх прычэпаў і паўпрычэпаў у адмысловыя месцы для перагрузкі тавараў[6].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Государственная территория и государственная граница Республики Беларусь
- ^ Еўрапейскія граніцы Беларусі: нялёгкая гісторыя пытання
- ^ а б в Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Гродзенскага р-на. — Мн.: БелЭн, 1993. С. 20
- ^ Ганна Задрожная. Мяжа зь Беларусьсю закрытая для беларускіх і расейскіх грузавікоў // Беларуская служба Польскага радыё, 1 чэрвеня 2023 г. Праверана 26 чэрвеня 2023 г.
- ^ Польшча завяршыла будаўніцтва агароджы на мяжы зь Беларусьсю // «Эўрапейскае радыё для Беларусі», 15 чэрвеня 2023 г. Праверана 13 верасьня 2023 г.
- ^ Адказ на абмежаваньні: Беларусь увядзе забарону на перамяшчэньне па краіне польскіх прычэпаў // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 22 чэрвеня 2023 г. Праверана 26 чэрвеня 2023 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Беларуска-польская граніца — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў