Антанас Вэнцлава

Антанас Вэнцлава (па-летувіску: Antanas Venclova; 7 студзеня [ст. ст. 26 сьнежня 1905] 1906, Трэмпэне(lt) — 28 чэрвеня 1971, Вільня) — летувіскі і савецкі палітычны дзяяч, паэт, журналіст і перакладнік.

Антанас Вэнцлава
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	7 студзеня 1906(1906-01-07) Трампіняй[d], Кальварыйскі павет[d], Сувальская губэрня, Варшаўскае генерал-губернатарства[d], Расейская імпэрыя
Памёр:	28 чэрвеня 1971(1971-06-28) (65 гадоў) Вільня, Летувіская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Партыя:	Камуністычная партыя Савецкага Саюзу
Дзеці:	Томас Вэнцлава
Адукацыя:	Унівэрсытэт Вітаўта Вялікага Марыямпальская гімназія[d]
Узнагароды:
Антанас Вэнцлава ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Навучаўся ва ўнівэрсытэце Вітаўта Вялікага ў Коўне. У 1936 наведаў Савецкі Саюз, захапіўшыся ягоным дзяржаўным строем і культурай. Да II сусьветнай вайны працаваў настаўнікам і рэдагаваў пракамуністычныя часопісы Trečias frontas (Трэці фронт) і Prošvaistė.

Пасьля акупацыі Летувы Саветамі ў 1940 Антанас Вэнцлава быў прызначаны міністрам адукацыі Летувіскай ССР. Быў абраны ў «Народны сэйм» і ўваходзіў у склад дэлегацыі, якая ў Маскве дамагалася ўваходу ЛетССР у склад СССР.

Пасьля нямецкага нападу на Савецкі Саюз у 1941 року ён адступіў на ўсход разам з Чырвонай Арміяй і падчас акупацыі заставаўся ў РСФСР, вярнуўшыся на радзіму ў 1944.

У 1947 атрымаў Сталінскую прэмію. Напісаў словы летувіскага гімну і пераклаў на летувіскую мову гімн СССР.

У 1954—1959 быў старшынём Летувіскага саюзу пісьменьнікаў.

Сям’я

Сын, Томас Вэнцлава — паэт і палітычны дысыдэнт.