Альгердава
Альгердава (лет. Algirdavas) — былы хутар у Летуве, каля возера Каркажышкаў. Уваходзіла ў склад Падбродзкага староства Сьвянцянскага раёну Віленскага павету.
| Альгердава лац. Algierdava | |
| лет. Algirdavas | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Віленскі |
| Раён: | Сьвянцянскі |
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°56′45.600″ пн. ш. 25°48′10.800″ у. д. / 54.946° пн. ш. 25.803° у. д.Каардынаты: 54°56′45.600″ пн. ш. 25°48′10.800″ у. д. / 54.946° пн. ш. 25.803° у. д. |
Альгердава на мапе Летувы   Альгердава | |
Назва рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Альгерд (імя)
Альгерд, Ольгард, Альгард, Альгарда, Альгарт, Гальгерд або Гальгард (Algerðr[1][2], Olgard[3], Algardus[4], Algardis[5], Algart[6], Hallgerðr[7], Halgardus[4]) — імя германскага паходжаньня[8]. Іменная аснова ал- (імёны ліцьвінаў Алігут, Альмін, Аламунт; германскія імёны Algut, Almin, Alamunt) паходзіць ад гоцкага alls 'увесь, кожны'[9], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Wisgeard, Mundgerd, Teutgerdis) паходзіць ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[10].
Адпаведнасьць імя Альгерд германскаму імю Olgard (Olgardus) сьцьвердзіў мовазнаўца і літаратуразнаўца-мэдыявіст Аляксандар Бразгуноў[11].
Насельніцтва рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Falk H. Anmälan av «Norsk isländska dopnamn och fin gerade namn från medeltiden samlade och utgivna av EH Lind». Häftena 1—4 // Arkiv för nordisk filologi. Bd. 23 (27). — Lund, 1911. S. 97.
- ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 17.
- ^ Raveling I. Die ostfriesischen Vornamen: Herkunft, Bedeutung und Verbreitung. — Aurich, 1972. S. 89.
- ^ а б Krause C. E. H. Beiträge zur gefchichte Stade’s 1286 1315 Die 41 ersten Folien des ältesten Stadterbebuchs // Programm des Gymnasium’s zu Stade für Ostern 1856. — Stade, 1856. S. 39.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 16.
- ^ Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 14, 58.
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 38, 141.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 167.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 52.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Бразгуноў А. Генезіс імёнаў вялікіх князёў літоўскіх // Беларуская анамастыка. Гісторыя і сучаснасць: матэрыялы Міжнароднай навуковай канферэнцыі (Менск, 20 красавіка 2010 г.) / Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, Інстытут мовы і літаратуры імя Якуба Коласа і Янкі Купалы; рэдкал.: І. Капылоў і інш.]. — Менск: Права і эканоміка, 2010. С. 211.
- ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 278.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 52.