Абадоўцы
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Абадо́ўцы[1] (таксама сустракаецца — Абадо́ўка, ж.[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Ільлянскага сельсавету.
| Абадоўцы | |
| трансьліт. Abadoŭcy | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Ільлянскі |
| Насельніцтва: | 1 чал. (2003) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222431 |
| СААТА: | 6213827106 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°27′6″ пн. ш. 27°17′12″ у. д. / 54.45167° пн. ш. 27.28667° у. д.Каардынаты: 54°27′6″ пн. ш. 27°17′12″ у. д. / 54.45167° пн. ш. 27.28667° у. д. |
Абадоўцы на мапе Беларусі ±   Абадоўцы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Геаграфія
рэдагавацьВёска знаходзіцца за 30 км у напрамку на ўсход ад горада Вялейка, за 92 км ад Менску, за 35 км ад чыгуначнай станцыі Уша, каля аўтамабільнай дарогі Р58.
Гісторыя
рэдагавацьУ міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Ілья Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].
Насельніцтва
рэдагавацьГеалёгія
рэдагавацьЗа 1,5 км на паўднёвы захад ад вёскі знаходзіцца Абадоўскае радовішча глін, лінзападобны паклад зьвязаны з лімнаглядыяльнымі адкладамі[8].
Славутасьці
рэдагаваць-
Сядзіба. Вінакурня -
Капліца-пахавальня
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 83.
- ^ Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 1: Ааліты ― Гасцінец / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1983. — 574 с.: іл. — С. 16.
Літаратура
рэдагаваць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — 552 с. — ISBN 985-11-0036-6 — С. 10.
- Центральная Беларусь. Карта. Указатель населённых пунктов. Таблица расстояний / Гл. ред. И. Чумак. — Мн.: Квадрограф, 2008. — 10 000 ас. (рас.)
- Республика Беларусь. Минская область: Общегеографический атлас / Ред. Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2008. — С. 7. — 48 с. — 10 000 ас. — ISBN 978-985-508-054-2 (рас.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Абадоўцы (рас.), Глёбус Беларусі
- Абадоўцы // VEDAJ.BY — Архітэктура і культура Беларусі
- Obodowce, wieś, powiat wilejski, gmina Wiazyń // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat. — Warszawa, 1886. — S. 333