Apidae
Пчолы — сямейства джаланосных вусякоў атраду перапончатакрылых (балонкакрылых).
| Пчолы | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Надцарства | Эўкарыёты |
| Царства | Жывёлы |
| Падцарства | Сапраўдныя шматвузавыя |
| Разьдзел | Двухбакова-сымэтрычныя |
| Падразьдзел | Першаснаротыя |
| Надтып | Ліняльныя |
| Тып | Суставаногія |
| Падтып | Жаваланосныя |
| Надкляса | Шасьціногія |
| Кляса | Вусякі |
| Падкляса | Крылатыя вусякі |
| Інфракляса | Новакрылыя |
| Надатрад | Поўнапераўтваральныя |
| Атрад | Перапончатакрылыя |
| Падатрад | Сьцябліністачэраўныя |
| Інфраатрад | Джалячыя |
| Надсямейства | Пчаліныя |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Apidae П’ер Лятрэй | |
Пашыраныя ва ўсім сьвеце. Налічвае каля 20 000 відаў. Кормяцца нэктарам і пылком расьлінаў. Маюць гаспадарчую значнасьць у якасьці апыляльнікаў расьлінаў. Меданосных пчолаў разводзяць для атрыманьня мёду, пчалінага воску, пропалісу, пяргі і матачнага малачка. Пчаліную атруту выкарыстоўваюць у вэтэрынарыі і мэдыцыне[1].
Выгляд рэдагаваць
Найбольшая даўжыня цела 1,5 см. Цела пераважна ўкрытае густымі валаскамі. Рот мае выгляд грызуча-лізучага хабатка. Разьвітыя джала і атрутныя залозы, асабліва ў грамадзкіх пчолаў. Многія віды маюць зьбіральныя прыстасаваньні для пылку, у тым ліку: густыя валаскі на задніх нагах у кароткахобатных пчолаў, пашыраныя галёнкі і першы членік задняй лапкі ў сапраўдных пчолаў, густая шчотачка з валаскоў у на брушку ў пчолаў-лістарэзаў. Разьвітыя сьлінныя залозы і вальлё[1].
Паводзіны рэдагаваць
Паводле спосабу жыцьця падзяляюцца на адзіночных, грамадзкіх і паразытных. Большасьць відаў адзіночныя. У пчалінай сям'і самец і самка, якая будуе гняздо і зьбірае корм для лічынак, як у чатырохпалосага галікта. У грамадзкіх пчолаў, такіх як мёданосныя, сям'я складаецца з адной або некалькіх плодных самак і самцоў, а таксама мноства бясплодных працоўных самак, якія ствараюць запасы мёду і падтрымліваюць мікраклімат для разьвіцьця расплоду. Паразытныя пчолы адкладаюць яйцы на корм, назапашанымі іншымі асобінамі для сваіх лічынак і карыстаюцца гнёздамі іншых відаў пчолаў[1].
Беларусь рэдагаваць
У Беларусі пераважна трапляюцца мёданосная пчала і чорная андрэна, а таксама такія віды, як: амягіла, даўганогі анцыд, гілеюс, залацістабрухая эўцэра, звычайная мэгашыла, калет, клізадон, пухнатаногая пчала, рафіт, рудабрухая осьмія, рудасьпінная андрэна, сфэкодэс, цёмнакрылая андрэна і чатырохпалосы галікт[1].
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б в г Міхаіл Шамяткоў. Пчолы (Apidae) // Энцыкляпэдыя прыроды Беларусі ў 5 тамах / гал.рэд. Іван Шамякін. — Менск: Беларуская савецкая энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1985. — Т. 4. Недалька — Стаўраліт. — С. 312—313. — 599 с. — 10 000 ас.
 |
Гэта — накід артыкула па біялёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |