Энгель
Энгель, Енгель, Янгель, Янгайла — мужчынскае імя.
| Энгель лац. Engiel / Enhiel | |
| Engela | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Enno + Gelo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Енгель, Янгель, Янгайла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Энгель» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЕнгела або Ангала, пазьней Энгель (Engela, Angala, Engell) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ан- (эн-) (імёны ліцьвінаў Энель, Янвін, Ангот; германскія імёны Enilo, Anoin, Angodus) паходзіць ад гоцкага *ana[2], стараверхненямецкага ano 'дзед, продак'[3], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[4]. Таксама існуе іменная аснова ангел- (энгел-), якая паходзіць ад германскага Angil 'племя англаў'[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Engelbert (Engilbert), Engelger (Engilger), Engelradis[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jangiel (1670 год)[7].
Носьбіты
рэдагавацьЭнгелевічы (Engielewicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[8].
Енгелевічы (Jengielewicz) гербу Ястрабец[9] — літоўскі шляхецкі род[10] з Ашмянскага павету[11].
Янгайловічы (Jągajłowicz) — літоўскі шляхецкі род[12].
На 1900—1903 гады існаваў засьценак Энгелішкі ў Вількамірскім павеце Ковенскай губэрні[13][14].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 108.
- ^ A // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6, 202.
- ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 283.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 267.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 224.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Е, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 175.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 199.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 472.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 169.