Электрычны зарад

фізычная велічына, якая вызначае здольнасьць ўзаемадзеяньня аб’екта з электрычнымі палямі

Электры́чны зара́д, ладунак[1] — колькасная характарыстыка, якая паказвае ступень магчымага ўдзелу цела ў электрамагнітным узаемадзеяньні. Адзінка вымярэньня зараду ў СІкулён, у СГС — адзінка электрычнага зараду СГСЭ. Упершыню электрычны зарад быў уведзены ў законе Кулёна ў 1785 годзе.

Электрычны зарад
,
Вымернасьць
Адзінкі вымярэньня
СІ Кл
СГСЭ франклін (статкулён)
СГСМ абкулён
Іншыя А·г · фарадэй · элемэнтарны электрычны зарад
Клясыфікацыя
скалярная велічыня
Клясычная электрадынаміка
Магнітныя лініі ў саленоідзе
Электрычнасьць · Магнэтызм

Носьбітамі электрычнага зараду зьяўляюцца электрычна зараджаныя элемэнтарныя часьцінкі, у тым ліку электрон (адзін адмоўны элемэнтарны электрычны зарад) і пратон (адзін дадатны элемэнтарны зарад).

Электрычны зарад замкнёнай сыстэмы[2] захоўваецца ў часе і квантуецца — зьмяняецца порцыямі, кратнымі элемэнтарнаму электрычнаму зараду. Закон захаваньня зараду — адзін з асноўных законаў фізыкі.

Глядзіце таксама рэдагаваць

Крыніцы і заўвагі рэдагаваць

  1. ^ http://www.slounik.org/search?dict=&search=ладунак&x=0&y=0
  2. ^ Электрычна замкнёная сыстэма — гэта сыстэма, праз абмежавальную паверхню якой могуць пранікаць электрычна зараджаныя часьцінкі.