Чырвоная Зара (Гомельская вобласьць)

былы пасёлак у Хойніцкім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі

Чырво́ная Зара́[1] (ранейшая назва Карнэліянаў) — былы пасёлак у Хвойніцкім раёне Гомельскай вобласьці. Уваходзіў у склад Паселіцкага сельсавету.

Чырвоная Зара
Дата заснаваньня: перад 1839 годам
Былая назва: Карнэліянаў
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Хвойніцкі
Сельсавет: Паселіцкі
Насельніцтва:
  • 0 чал. (2004)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2346
СААТА: 3254836041
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 51°50′41″ пн. ш. 30°6′51″ у. д. / 51.84472° пн. ш. 30.11417° у. д. / 51.84472; 30.11417Каардынаты: 51°50′41″ пн. ш. 30°6′51″ у. д. / 51.84472° пн. ш. 30.11417° у. д. / 51.84472; 30.11417
Чырвоная Зара на мапе Беларусі ±
Чырвоная Зара
Чырвоная Зара
Чырвоная Зара
Чырвоная Зара
Чырвоная Зара
Чырвоная Зара

Гісторыя рэдагаваць

 
Фальварак Карнэліянаў на тапаграфічнай мапе 1846 г. А. К. Фіцінгофа.
 
Запіс аб сьмерці і пахаваньні шляхэтнага Ігнацыя, сына Адама, Стравінскага.
 
Пасёлак Чырвоная Зара на мапе генштабу РККА Беларусі і Літвы. 1935 г.

На тапаграфічнай мапе Менскай губэрні А. К. Фіцінгофа 1846 году на месцы будучага пасёлка савецкіх часоў Чырвоная Зара паказаны фальварак Карнэліянаў. Але, паводле Віктара Гілеўскага, у мэтрычных кнігах Мікуліцкай царквы гэты фальварак згаданы яшчэ ў 1839 годзе, калі там нарадзіўся Канстанцін, сын Ігнацыя Ігнацыевага і Аляксандры Іванавай з роду брагінскіх Скараходаў Стравінскіх[2]. Ёсьць зьвестка пра Карнэліянаў і ў мэтрычных кнігах Астраглядаўскага касьцёла на кастрычнік 1849 году: тут ва ўзросьце 68 гадоў памёр шляхетны Ігнацы, сын Адама, Стравінскі, пахаваны ксяндзом Францішкам Пазьняком на парафіяльных могілках[3]. Нябожчык быў дзедам Хведара Стравінскага, артыста Марыінскага тэатра ў Пецярбургу, і прадзедам кампазытара Ігара Стравінскага[4].

На 1909 год у аднадворным фальварку Карнільянаўка (Карпильяновка) Мікуліцкай воласьці, што за 3 вярсты ад сяла Мікулічаў і за 15 вёрст ад мястэчка Брагін, жыло 8 чалавек[5].

Пасёлак заснаваны ў 1920-я гады перасяленцамі з суседніх вёсак на былых фальваркавых землях[6]. На 1926 год у Чырвонай Зары было 14 двароў. Прозьвішчы гаспадароў: Ходас, Новік, Сергеенка, Повад, Алейнік, Калыхан, Горбач (прозьвішча-лідар — 4), Ганчарэнка (2), Жэбіт, Ганчар[7]. У 1930 годзе жыхары ўступілі ў калгас. Паводле перапісу 1959 г. — 52 жыхары. У складзе калгаса «Бальшавік» з цэнтральнай сядзібай у вёсцы Веляцін[6].

Ліквідаваны 2 лістапада 2009 году[8].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
  2. ^ Віктар Гілеўскі. Стравінскія. Ад беларускіх каранёў. // Маладосць. 11/2019. С. 78
  3. ^ НГАБ у Мінску. Ф. 1089. Воп. 1. Спр. 3. А. 82адв.
  4. ^ [1]
  5. ^ Список населённых мест Минской губернии. / Сост. В. С. Ярмолович. — Минск, 1909. С. 82
  6. ^ а б Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2005. — 520 с.: іл. ISBN 985-11-0330-6. С. 464
  7. ^ Поселенный список домохозяев д. Высокое и п. Красная Заря, Высокский с/с, Хойникская волость, Речицкий уезд, Гомельская губерния. Всесоюзная перепись населения 1926 года.
  8. ^ «Об упразднении сельских населенных пунктов на территории Хойникского района». Решение Хойникского районного Совета депутатов от 2 ноября 2009 г. № 41  (рас.)

Літаратура рэдагаваць