Цільмунт
Цільмунт (Цільмонт, Тыльмонт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Цільмунт лац. Cilmunt | |
| Zilimund | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Tilo + Mund |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Цільмонт, Тыльмонт |
| Вытворныя формы | Талімонт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Цільмунт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЦілімунд (Zilimund) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ціл- (імёны ліцьвінаў Цілен, Цільвін; германскія імёны Zillen, Tziliwin) паходзіць ад гоцкага (ga)tils 'прыдатны, зручны, прыстойны'[2], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[3] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: з села Тилмунтовичъ (1567 год)[5]; Liudowicum Tilmontt (10 верасьня 1812 году)[6]; Тыльмонтовною (13 лістапада 1851 году)[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1395.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 233.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 653.
- ^ T, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ B, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai