Уша (Маладэчанскі раён)

вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Уша́[1]вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Уша ўваходзіць у склад Красьненскага сельсавету.

Уша
трансьліт. Uša
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Маладэчанскі
Сельсавет: Красьненскі
Насельніцтва: 167 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1773
Паштовы індэкс: 222323
СААТА: 6238817151
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°10′35″ пн. ш. 27°5′54″ у. д. / 54.17639° пн. ш. 27.09833° у. д. / 54.17639; 27.09833Каардынаты: 54°10′35″ пн. ш. 27°5′54″ у. д. / 54.17639° пн. ш. 27.09833° у. д. / 54.17639; 27.09833
Уша на мапе Беларусі ±
Уша
Уша
Уша
Уша
Уша
Уша
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

рэдагаваць

У 1720 годзе згадваецца як вёска ў складзе маёнтку Дубрава ў Менскім ваяводзтве ВКЛ[2]. З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Уша, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Краснае[3][4][5][6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2010 год — 167 чалавек
  • 1999 год — 262 чалавекі
  • 1931 год — 334 чалавекі[7]
  • 1921 год — 303 чалавекі[8]
  • 1866 год — 174 чалавекі[9]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 284
  2. ^ НГАБ у Менску, ф. 1727, воп. 1, спр. 8, с. 1380
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  4. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  5. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  6. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
  9. ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/851

Літаратура

рэдагаваць