Таўтвін

(Перанакіравана з «Таўцівін»)

Таўтвін (Таўтвен), Тэтвін (Тэдвін) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Teutwin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Teuto + Wino
Іншыя формы
Варыянт(ы) Тэтвін, Тэдвін, Таўтвен
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Таўтвін»

Паходжаньне

рэдагаваць

Тэўдвін, Тэўтвін або Тытвін (Teuduin, Teutwin[1], Tietwin) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -тэўд- (-дэўт-, -тыд-) (імёны ліцьвінаў Таўдвід, Таўтывіл, Таўтгерд; германскія імёны Teutwidis, Theudowills, Teutgerdis) паходзіць ад гоцкага þiuda[3], германскага þeudo[4] 'род, народ'[5], а аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) — ад гоцкага wins 'сябар'[6].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Detwin (Dytwin)[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jan Towtwin (1621 год)[8]; Bartram Toetwen (8 лістапада 1632 году)[9]; Jan Kazimierz Tetwin, Podkomorzy Derpski (1669 год паводле выданьня 1738 году)[10]; Jan Tetwin, Podkomorzy Derpski (1674 год паводле выданьня 1738 году)[11]; Jan Kazimierz Tedwin, Podkomorzy Derpski (1674 год паводле выданьня 1738 году)[12].

Носьбіты

рэдагаваць
  • Ян Таўтвін — крожаўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1621 годзе[13]
  • Антон Таўтвен — шляхціч з ваколіцаў Панявежу, які меў у валоданьні зямлю на 1889 год[14]

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 80.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1452.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 209.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  7. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
  8. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 79.
  9. ^ Acta interregni post mortem serenissimi & gloriosissimi olim Sigismundi Tertii, regis Poloniae. — Cracoviae, 1633. P. 29.
  10. ^ Prawa konstytucye y przywileie Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, y wszystkich prowincyi należących. — Warszawa, 1738. S. 34.
  11. ^ Prawa konstytucye y przywileie Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, y wszystkich prowincyi należących. — Warszawa, 1738. S. 211.
  12. ^ Prawa konstytucye y przywileie Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, y wszystkich prowincyi należących. — Warszawa, 1738. S. 245.
  13. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 6. — Warszawa, 2016. S. 60.
  14. ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 476.