Сугінт (Сукінт, Сагінт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Sugo + Gentt
Sugo + суфікс з элемэнтам -нд- (-nd-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Сукінт, Сагінт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сугінт»

Паходжаньне

рэдагаваць

Сугент або Сугант (Sugenti, Sugant[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова суг- паходзіць ад стараверхненямецкага saugen 'маўчаць' або ад асновы суд- (сут-)[3], а аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гінтэр, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Genter, Aginto, Eigint) — ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[4].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Сугант (Sugont)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Sagynthe Naywaithen zoen (23 студзеня 1406 году)[6]; Dalna Sugynthen son (13 чэрвеня 1406 году)[7]; чоловеки… Сукинть (1440—1492 гады)[8]; село Сукгинты (травень 1584 году)[9]; nieboszczyka pana Jerzego Stanisławowicza Walentynowicza Suginta… pana Jozepha у Dawida Jerzewiczow Sugintow… od paniey Zophiy Bałtromieiewny Preykintowny Jerzyney Sugintowey (16 траўня 1640 году)[10]; Daniel Sugint… Jan Sugint… Józef Sugint… Michał Jakubowicz Sugint (1667 год)[11]; Józef Sugint… Hieronim Sugint… z P. Jerzym Sugintem… Adam Sugint… Jan Sugint… Andrzej Sugint… na miejscu P. Kazimierza Suginta (1690 год)[12]; Suginty (1744 год)[13][a].

Носьбіты

рэдагаваць

Сугінты гербу ўласнага і Сугінтовічы — літоўскія шляхецкія роды[28].

На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксаваліся прозьвішчы Сугента і Сугент у летувізаваных формах[29].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Таксама:
    • Сугень: Zdan Sugienicz (1563 год)[14];
    • Сугвіт: Пётар Сугвіт (Piotr Sugwit) — навучэнец Папскай сэмінарыі ў Вільні ў першай палове XVIII стагодзьдзя[15];
    • Шугайла, Сугайла (у 1576 годзе ў Польшчы адзначалася прозьвішча Sogal[16]): з людми в Тетерыньскомъ повете… а Ивана Шугаиловича (18 сьнежня 1522 году)[17], вдова Сукгаилова[18], Янушъ Сукгаиловичъ[19] (1528 год);
    • Сугаўдзь, Сугоўдзь: Gabriel Jurewicz Sugowdz na miejscu Jerzego Sugowdzia… Jerzy Siemonowicz Sugowdz… Wojciech Paszkiewicz Sugowdz (1667 год)[20], Сугаўдзі (Sugowdź) гербу Прус III — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Цельшаў[21];
    • Зугард: ku jezioru Zugordu (4 сьнежня 1554 году)[22];
    • Сугант: Sugont (1670 год)[23];
    • Сукман: землю Сукмановича (1440—1492 гады)[24];
    • Шугмін: Tadeusz Szugmin (5 лютага 1776 году)[25];
    • Шугжын: Собестьянъ Шукгъжиновичъ (1567 год)[26]
  1. ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 254.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 450.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Smoczyński W. Les Noms de famille polonais d’origine lituanienne // Proceedings of the Thirteenth International Congress of Onomastic Sciences, Cracow, August 21—25, 1978 / edited by Kazimierz Rymut. Vol. 2. — Kraków, 1982. P. 440.
  6. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. P. 123.
  7. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 128.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
  9. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 70 (1582—1585 гг.). — Менск, 2008. С. 112.
  10. ^ Raganu teismai Lietuvoje. — Vilnius, 1987. P. 204—206.
  11. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 417.
  12. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 84—85, 120, 123, 127, 204.
  13. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  14. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 488.
  15. ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 270.
  16. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 4: Pl—St. — Kraków, 2013. S. 334.
  17. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 184.
  18. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 168.
  19. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164—165.
  20. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 418—419.
  21. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 185.
  22. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 122—123.
  23. ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 284.
  24. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 30.
  25. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 259.
  26. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 767.
  27. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 95.
  28. ^ Polska encyklopedia szlachecka. T. 11. — Warszawa, 1938. S. 210.
  29. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 854.