Жугар
Жугар — мужчынскае імя.
| Жугар лац. Žugar / Žuhar | |
| Sugari Sutgari | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sugo + Hari Suto + Gero |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жугар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСутгар і Сугар або Сугер (Sutgarius, Sugarius, Sugerius[1]) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова суг- паходзіць ад стараверхненямецкага saugen 'маўчаць' або ад асновы суд- (сут-)[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Жугар (Żugar)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Петръ Жукгаровичъ домъ маеть, держыть землю на имя Жукгаровщыну… Янко а Матей Жукгаровичы (20 сьнежня 1549 году)[8]; Żugorowicz (1671—1681 гады)[9].
Носьбіты
рэдагавацьЖугар (Szuggar) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[10].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 48.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 381.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 100.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 226.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 1346.