Дальна
Дальна (Дален, Тален) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Дальна лац. Dalna | |
| Dalina | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dahl + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Дален, Тален |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дальна» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДаліна, пазьней Далін або Дален (Dalina, Dalinus[1], Dallen[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Дальман, Талімунт, Талмут; германскія імёны Dalman, Talamund, Talamot) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[4] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Dalna Sugynthen son (13 чэрвеня 1406 году)[6]; Bogumiła Felicjanna Dalen (1745 год)[7]; Marianna Talen (1801 год)[8].
Носьбіты
рэдагаваць- Дальна Сугінтавіч — літоўскі баярын з Расенаў, які ўпамінаецца ў 1406 годзе
На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Даліняны.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 375.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 400.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 128.
- ^ Birże, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Antolepty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego