Старая Вергань
Стара́я Ве́ргань[1] — вёска ў Геранёнскім сельсавеце Івейскага раёну Гарадзенскай вобласьці.
Старая Вергань лац. Staraja Vierhań | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Гарадзенская |
Раён: | Івейскі |
Сельсавет: | Геранёнскі |
Насельніцтва: | 36 чал. (2009) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | |
Паштовы індэкс: | 231338 |
СААТА: | 4229807161 |
Нумарны знак: | 4 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°2′23″ пн. ш. 25°33′48″ у. д. / 54.03972° пн. ш. 25.56333° у. д.Каардынаты: 54°2′23″ пн. ш. 25°33′48″ у. д. / 54.03972° пн. ш. 25.56333° у. д. |
± Старая Вергань | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX—пачатку XX ст. у Ліпнішкаўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. 68 рэвіскіх душ, у складзе маёнтку Ліпнішкі памешчыка Вольскага. У 1905 г. у в. Старая Вергань 1-я 339 жыхароў, 284 дзесяціны зямлі, у в. Старая Вергань 2-я 110 жыхароў, 57 дзесяцін зямлі.
У 1921 — 1939 гг. у Ліпніскай гміне Валожынскага, потым Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 43 двары, 220 жыхароў.
У 1940 г. вёска, 62 двары, 291 жыхар. 3 12.10.1940 г. у Сураскім, з 15.5.1963 г. у Жылёўскім, з 6.8.1979 г. у Геранёнскім сельсаветах Івейскага раёну. 3 28.6.1941 г. да 7.7.1944 г. акупаваная немцамі. У 1951 г. арганізаваны калгас імя М.І.Кутузава, пазьней у калгасе імя У.І.Леніна. У 1970 г. 182 жыхары. Пасьля ў складзе калгаса «Сураж».
У 1921-1939 гг. засьценак у Седлішчанскай гміне Валожынскага павету Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 9 двароў, 50 жыхароў.
У 1940 г. вёска, 11 двароў, 52 жыхары. 3 12.10.1940 г. у Геранёнскім, з 1963 г. у Жылёўскім, з 1979 г. у Геранёнскім сельсаветах Івейскага раёну. У 1950 г. арганізаваны калгас «Зорка». 3 1961 г. у калгасе імя XXII партзьезду. У 1970 г. 26 жыхароў. Потым у складзе калгасу імя У.А.Баўма.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2009 год — 36 чалавекі[2]
- 1999 — 29 двароў, 66 жыхароў
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Вынікі перапісу
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.