Рынгольд (Рэнігольд), Рынгальд, Рынгвальд — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Ringold
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Ringo + Wald
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рынгальд, Рынгвальд, Рэнігольд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рынгольд»

Паходжаньне

рэдагаваць

Рынгалт, Рэнегалт, Рынгвальд або Рынгольд (Ringolt, Renegolt, Ringwald[1], Ringold[2][1]) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова рынг- (рынк-) (імёны ліцьвінаў Рынгель, Рынкун; германскія імёны Ringel, Ringun) паходзіць ад германскага hring 'кольца'[5], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[6]. Такім парадкам, імя Рынгольд азначае «кольца ўлады»[4].

У Чэхіі бытавала імя Rengelt[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ryngolt (Хроніка Быхаўца)[8]; Mindoph, Mendolph, Mendog, albo Mindagos Ringoltowic… Ringolt Algimuntowic, prawnuk Skirmuntów (Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсёй Русі)[9]; Ринголт Алгимунтовичь… Рингалдови (Хроніка літоўская і жамойцкая)[10]; Johannes Ringwaldius, Caunensis Lithvanus (1646 год)[11]; Christian Ringwald (сакавік — красавік 1656 году)[12]; Ringwaldt Joh., Cauna Lituan. (1666 год)[13].

Носьбіты

рэдагаваць

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся фальварак Рынгвальдзішкі, зьвязаны з маёнткам Волкішкамі[16].

На 1886 год існаваў фальварак Рынгвальдышкі ў Мар’ямпальскім павеце Сувалкаўскай губэрні[17].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ а б Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 490.
  2. ^ Reaney P. H., Wilson R. M. A Dictionary of English Surnames. — London and New York, 1991. P. 2639.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 877, 1230, 1238.
  4. ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  7. ^ Archiv český: čili, Staré písemné památky české i moravské, sebrané z archivů domácích i cizích. Dil. XXX. — Praha, 1913. S. 92.
  8. ^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 132.
  9. ^ Kronika polska, litewska, żmódzka i wszystkiej Rusi Maciejá Stryjkowskiego. T. 1. — Warszawa, 1846. S. 285.
  10. ^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 25.
  11. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 475.
  12. ^ Augusiewicz S. Spis uchodźców z Wielkiego Księstwa Litewskiego w Prusach Książęcych w latach 1655—1656 w zbiorach Geheimes Staatsarchiv Preussicher Kulturbesitz w Berlinie // Komunikaty Mazursko-Warmińskie. Nr. 1 (271), 2011. S. 121.
  13. ^ Die Matrikel der Albertus-Universität zu Königsberg i. Pr. 1544—1829. Bd. 2: Die Immatrikulationen von 1657—1829. — Leipzig, 1911/1912. S. 42.
  14. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 418.
  15. ^ Dunin Borkowski J., Dunin Wąsowicz M. Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III // Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. T. 1 (1908—1909). — Lwów, 1910. S. 172.
  16. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 168, 343.
  17. ^ Słownik geograficzny... T. I. — Warszawa, 1880. S. 30.