Рымут
Рымут (Рымуць) — мужчынскае імя.
| Рымут лац. Rymut | |
| Rymut | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rim + суфікс з элемэнтам -т- (-t-) Rim + Muta |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рымуць |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рымут» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРым (Rim) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[2]. Антрапанімічны суфікс-пашыральнік -ут- (-ut-) адзначаецца як у германскіх, так і ў славянскіх мовах[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rymut[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Глебу Оньдреевичу чоловекь Римути[5], у Красномъ Селе. Корсаковичю два чоловеки: Ходу Римутевичъ а братаничъ его Ондреевичъ[6] (1440—1492 гады); три чоловеки в Городенском повете на имя Мотя Римутевича (15 чэрвеня 1516 году)[7]; люди, пять служобъ… а Щепела Рымутевича (1532 год)[8]; бояр… Субочъ Рымутичъ (27 кастрычніка 1538 году)[9]; люди господарьские… Римути Совкгутевичъ (14 ліпеня 1539 году)[10]; Томаш Рымутевич… Янушко Римутевич… Павел Рымутевич (1 ліпеня 1542 году)[11]; подданых двора Онтуровского… у Яна Римутевича (3 жніўня 1562 году)[12].
Носьбіты
рэдагаваць- Мантрым Рымутавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[13]
На 1903 год сядзіба Рымуцішкі існавала ў Новааляксандраўскім павеце[14].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Рымуці, на гістарычнай Гарадзеншчыне — Рымуцеўцы.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1273.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 179.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 22.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 25.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 301.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 15 (1528—1538). — Vilnius, 2002. P. 149.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 209.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 15.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 14, 22.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 254 (40) (1559—1563). — Vilnius, 2015. P. 277.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 428.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 251.