Рабунь
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Ра́бунь[1] (таксама сустракаецца — Ра́бань (з Ра́бані, за Ра́баняй, за Рабо́ньню)[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Крывасельскага сельсавету.
| Рабунь | |
| трансьліт. Rabuń | |
_05.jpg)
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Крывасельскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222430 |
| СААТА: | 6213860071 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°30′9″ пн. ш. 27°8′57″ у. д. / 54.5025° пн. ш. 27.14917° у. д.Каардынаты: 54°30′9″ пн. ш. 27°8′57″ у. д. / 54.5025° пн. ш. 27.14917° у. д. |
Рабунь на мапе Беларусі ±   Рабунь | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьУ міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскaга паветa, у гміны Касьцяневічы [2][3][4][5].
Насельніцтва
рэдагавацьСлавутасці
рэдагаваць_01.jpg)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
Літаратура
рэдагаваць- Rabuń, sioło, powiat wilejski, gmina Rabuń // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. — S. 349