Паўднёвамінская мова
Паўднёвамі́нская мова (таксама міньнань, паўднёвафуцзянская, хакло; па-кітайску: 闽南 语, трад. 闽南 语; саманазва: Bân-lâm-gí / Bân-lâm-gú, Hō-ló-oē, Hok-kièn-oā) — адзін з дыялектаў кітайскай мовы (згодна іншага меркаваньня — адна з сына-тыбэцкіх моваў).
Паўднёвамінская мова | |
闽南语 Bân-lâm-gí / Bân-lâm-gú, Hō-ló-oē, Hok-kièn-oā | |
[[Файл:Min dialect map.svg|]] Блакітным колерам адзначана Паўднёвамінская мова | |
Ужываецца ў | Кітай (КНР, Рэспубліка Кітай), Філіпіны, Малайзія, Інданэзія, Сынгапур |
---|---|
Рэгіён | Фуцьзянь[d], Гуандун[d], правінцыя Хайнань[d], Цзянсі[d], правінцыя Чжэцзян[d], Penghu County[d], Тайнань[d], Tainan County[d], Піндун[d], Kinmen County[d], Yilan County[d] і Changhua County[d] |
Колькасьць карыстальнікаў | 49 млн |
Клясыфікацыя | Мовы Эўразіі |
Афіцыйны статус | |
Афіцыйная мова ў | Рэспубліка Кітай Тайвань |
Статус: | 6a Жывы[d][1] |
Пісьмо | Pe̍h-ōe-jī[d], кітайскае пісьмо і Taiwanese Taigi Romanization System[d] |
Коды мовы | |
ISO 639-3 | nan |
Распаўсюджана ў кітайскай правінцыі Фуцзянь і на Тайвані, у многіх краінах Паўднёва-Ўсходняй Азіі. На ёй таксама размаўляюць у многіх чайнатаўнах па ўсім сьвеце. Гэта адна з самых распаўсюджаных моваў кітайскай эміграцыі краіны Паўднёва-Ўсходняй Азіі.
Літаратура
рэдагаваць- «Southern Min Grammar» (3 articles), Part V, Sinitic Grammar, Hilary Chappell (ed.), Oxford University Press, Oxford 2001. ISBN 0-19-829977-X. (анг.)
- DeBernardi, J. E (1991). «Linguistic nationalism--the case of Southern Min»[1]. Dept. of Oriental Studies, University of Pennsylvania. (анг.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьПаўднёвамінская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675