Паце́йка, Пуце́йка (Пуціка), Падзе́йка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Potico
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Poto + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Буцейка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Пацейка»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Поціка або Пуціка (Potico[1], Putico) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -пут- (-пот-) паходзіць ад асновы -бут- (-бот-)[1].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Якубу Подеиковичу 5 копъ с коръчомъ высокодворских, а 5 з мыть в Ковне (23 лістапада 1486 году і 17 сакавіка 1488 году)[3]; Подеиковичу Рачъку 4 копы с корчомъ дубицъких, а 4 копы з мыта луцъкого[4], з винъ въ Яцъка Подеиковича[5] (17 сакавіка 1488 году); у Яцъка Подеиковича (28 кастрычніка 1488 году)[6]; пан Матеи Станкович Подеикович боярин Василишкскии (21 лютага 1501 году)[7]; служобъ людеи нашихъ пуньскихъ на имя… а Потеика Матеевича (11 жніўня 1516 году)[8]; Миколаи а Янъ Подеиковичы[9], Воитех Подеиковичъ[10], Юхъно Подеиковичъ самъ. Кгабриал Подеиковичъ самъ[11] (1528 год); Pacziko Dziemidowic (1558 год)[12]; Woyciech Pocieykowicz (1561 год)[13]; pana Marcina Puceika (6 жніўня 1614 году)[14]; s Pucieykiem… Maciey Pucieyko… Pucieyko (30 чэрвеня 1652 году)[15]; Romangale albo Inkiany… Marcin Putika (20 лістапада 1673 году)[16]; Pocieyki (1744 год)[17].

Носьбіты

рэдагаваць

Пацейкі і Падзейкі — літоўскія шляхецкія роды[21].

На гістарычнай Случчыне існуе вёска Пацейкі, на гістарычнай ВількаміршчынеПуцейкі.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 60.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Nordhausen, 1856. S. 322.
  3. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 29, 57.
  4. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 57.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 62.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 81.
  7. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 565.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 172.
  9. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 92.
  10. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 92.
  11. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 93.
  12. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 119.
  13. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 62.
  14. ^ Raganu teismai Lietuvoje. — Vilnius, 1987. P. 113.
  15. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 356.
  16. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 300.
  17. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  18. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Новогрудского воеводства на сеймике 1777 г. Список, Архіў гісторыка Анішчанкі, 13 лютага 2016 г.
  19. ^ Яўген Анішчанка, Загорье инвентарь 1780 в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 4 сакавіка 2017 г.
  20. ^ Яўген Анішчанка, Антобор, Сорочицы, Словечна в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 28 студзеня 2017 г.
  21. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на П, Згуртаваньне беларускай шляхты