Нэнсі Пэлосі

палітык ЗША

Нэнсі Патрыцыя Пэлосі (па-ангельску: Nancy Patricia Pelosi; нар. 26 сакавіка 1940, Балтымар, Мэрылэнд, ЗША) — амэрыканская палітычная дзяячка, дэпутат Палаты прадстаўнікоў Кангрэсу ЗША (з 1993 году) ад 8-й выбарчай акругі (Сан-Францыска) у Каліфорніі, лідэр фракцыі дэмакратаў у Палаце прадстаўнікоў (з 2003 году). З 2019 году займае пасаду сьпікера Палаты прадстаўнікоў ЗША, таксама займала яе з 2007 да 2011 году.

Нэнсі Пэлосі
па-ангельску: Nancy Pelosi
1981 — 1983
1985 — 1986
4 студзеня 2007 — 3 студзеня 2011
Папярэднік Dennis Hastert[d]
Наступнік Джон Бэйнэр[d]
3 студзеня 2017 — 3 студзеня 2019
6 студзеня 2015 — 3 студзеня 2017
3 студзеня 2013 — 3 студзеня 2015
5 студзеня 2011 — 3 студзеня 2013
6 студзеня 2009 — 3 студзеня 2011
4 студзеня 2007 — 3 студзеня 2009
4 студзеня 2005 — 3 студзеня 2007
7 студзеня 2003 — 3 студзеня 2005
3 студзеня 2001 — 3 студзеня 2003
6 студзеня 1999 — 3 студзеня 2001
7 студзеня 1997 — 3 студзеня 1999
4 студзеня 1995 — 3 студзеня 1997
5 студзеня 1993 — 3 студзеня 1995
3 студзеня 1991 — 3 студзеня 1993
3 студзеня 2019 — 3 студзеня 2023
Папярэднік Paul Ryan[d]
3 студзеня 2019 — 3 студзеня 2021
з 3 студзеня 2021
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася: 26 сакавіка 1940(1940-03-26)[1][2][3][…] (84 гады)
Партыя:
Сужэнец: Paul Pelosi[d]
Дзеці: Alexandra Pelosi[d], Paul Pelosi, Jr.[d], Christine Pelosi[d] і Nancy Corinne Prowda[d]
Бацька: Thomas D'Alesandro, Jr.[d]
Маці: Annunciata M. "Nancy" D'Alesandro[d][8]
Адукацыя:
Узнагароды:

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Нарадзілася ў сям’і дэмакрата Томаса д’Алесандра, які быў кангрэсмэнам ЗША ад штата Мэрылэнд і мэрам Балтымару. Брат Нэнсі таксама быў мэрам Балтымару ў 1967—1971 гадах. Навучалася ў Вашынгтонскім унівэрсытэце Трыніці (выпуск 1962 году).

2 чэрвеня 1987 году выйграла выбары ў Кангрэс ЗША ад 8-й выбарчай акругі ў Сан-Францыска — у акрузе, якая галасуе за дэмакратаў з 1949 году. Пэлосі пераабіралася ў Кангрэс зь ня менш за 75 % галасоў.

У 2001 годзе Пэлосі абраная партыйным арганізатарам дэмакратычнай меншасьці Кангрэсу ЗША — гэта другі выбарны пост пасьля пасады лідэра меншасьці. У 2003 годзе сама заняла пасаду лідэра меншасьці.

Працавала ў пастаянным адмысловым камітэце Палаты прадстаўнікоў па справах разьведвальных службаў і ў Камітэце асыгнаваньняў. Пасьля тэрарыстычных актаў 11 верасьня 2001 году кіравала ў Кангрэсе разглядам працы спэцслужбаў і распрацоўвала законапраект аб стварэньні незалежнай камісіі па вывучэньні дзейнасьці фэдэральнага ўраду — «Камісіі 9/11».

Нэнсі Пэлосі была адным з самых жорсткіх крытыкаў адміністрацыі Джорджа Буша малодшага, а затым — губэрнатара штату Каліфорнія Арнольда Шварцэнэгера.

4 студзеня 2007 году Пэлосі абрана старшынёй (сьпікерам) Палаты прадстаўнікоў ЗША — яна стала першай жанчынай на гэтай пасадзе за ўсю гісторыю краіны. Пэлосі стала самай высокапастаўленай жанчынай у амэрыканскай гісторыі на момант уступленьня на пасаду, знаходзячыся на трэцяй ступені кіроўнай герархіі пасьля прэзыдэнта і віцэ-прэзыдэнта ЗША. Дэмакраты тады зноў аднавілі большасьць у ніжняй палаце амэрыканскага парлямэнту пасьля дванаццацігадовага знаходжаньня ў апазыцыі.

На прамежкавых выбарах у Палату прадстаўнікоў дэмакраты страцілі большасьць, таму пасада сьпікера перайшла да рэспубліканцаў. З 3 студзеня 2011 году яна была лідэрам фракцыі меншасьці ў Палаце.

На прамежкавых выбарах у Палату прадстаўнікоў у 2018 годзе дэмакраты вярнулі большасьць у гэтым органе ўлады, таму Пэлосі зноў заняла пасаду сьпікера Палаты прадстаўнікоў. Сярод іншай яе дзейнасьці на гэтай пасадзе яна дэ-факта ўзначальвала абодва працэсы імпічмэнту Дональда Трампа ў Палаце прадстаўнікоў у 2019 і 2021 гадах.

Абвастрэньне 2022 году

рэдагаваць

30 ліпеня 2022 году зьявілася інфармацыя, што Пэлосі наведае Тайвань падчас свайго турнэ па Азіі. Гэта выклікала нездавальненьне Кітаю, які не прызнае незалежнасьць Тайваню. ЗША ў адказ накіравала туды авіяносец USS Ronald Reagan (CVN-76). Кітай распачаў каля востраву вайсковыя вучэнньні, Тайвань актывізаваў сваю СПА. У панядзелак прадстаўнік Кітаю ў ААН Чжан Цзюнь папярэдзіў, што візыт падарве адносіны паміж Пэкінам і Вашынгтонам. Міністэрства замежных справаў Кітаю таксама заявіла, што візыт Пэлосі «стане грубым умяшаньнем ва ўнутраныя справы Кітаю», дадаўшы: «Тыя, хто граюць з агнём, загінуць ад яго». Урад ЗША афіцыйна не пацьверджваў, што Нэнсі Пэлосі наведае Тайвань[9].