Мінгіла

Мінгіла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Мэнгіла або Мэнкіла (Mengilo, Menkilo) і Гілмін (Gilmin^[1]) — імёны германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Альмін, Асьміна; германскія імёны Miniatus, Almin, Osminna) паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'^[3], minthi 'памяць'^[4], а аснова -гіл- (-кіл-) (імёны ліцьвінаў Гілін, Гілімонт, Таўцігіл; германскія імёны Gillin, Gilmondus, Theudigilius) — ад германскага Gisala, Gisila 'патомак, нашчадак'^[5].

Ядвіга Маркаўна Мінгіловіч, Ягнешка Мінгілаўна Маркаўна Пушкова і Лаўрын Мінгілавіч Пушковіч — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1591 годзе^[6]

^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 140.
^ Knorr W. Die Familiennamen des Fürstenthums Lübeck. — Entin, 1876. S. 32.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 133.