Мундэрых, Мондрык — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Munderich
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mund + Rih
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мондрык
Зьвязаныя імёны Richmont
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мундэрых»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мундэрых, Мундэрык, Мондэрых або Мондэрык (Munderich, Mundericus, Monderich, Mondericus[1]) і Рыхмонт (Richmont) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) паходзіць ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[3] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[4], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Erik) — ад гоцкага reiks 'магутны'[5], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Лавринъ Мондриковичъ (1566 год)[7][a].

Носьбіты

рэдагаваць

На 1906 год існавала вёска Мандрыкі ў Невельскім павеце Віцебскай губэрні[10].

На 1909 год існавала ўрочышча Мандрычына ў Менскім павеце Менскай губэрні[11].

На гістарычнай Меншчыне існуе вёска Мандрыкі.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Таксама:
    • Мандрыгайла (Мандрык-гайла): wies Pruszance. Klim Mondrygayło, ma synow czterech — Kazimierza, Krzysztopha (6 лістапада 1678 году)[8]
  1. ^ Ebling H., Jarnut J., Kampers G. Nomen et gens. Untersuchungen zu den Führungsschichten des Franken-, Langobarden- und Westgotenreiches im 6. und 7. Jahrhundert // Francia. Bd. 8, 1980. S. 731.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1135, 1255, 1267.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
  7. ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 240.
  8. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 330.
  9. ^ Яўген Анішчанка, инвентарь Янова 1773 в Витебском воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 7 сьнежня 2015 г.
  10. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 258.
  11. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 118.