Людвік Пацей
Людвік Пацей (каля 1726 — студзень 1771) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Абозны (1744—1748) і стражнік вялікі літоўскі (з 1748).
.jpg) Людвік Пацей. Мастак Ф. Паўліковіч | |
 Герб «Вага» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Род | Пацеі |
| Бацькі | Аляксандар Пацей Тэрэза з Войнаў-Ясянецкіх[d] |
Быў старостам рагачоўскім і алькеніцкім. Кавалер Ордэна Белага Арла (1757).
БіяграфіяРэдагаваць
._%D0%92%D1%96%D0%BA%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%8B%D1%8F_%D0%9F%D0%B0%D1%86%D0%B5%D0%B9_(%D0%9F%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F)_(F._Pa%C5%ADlikovi%C4%8D._1760-69).jpg)
Прадстаўнік шляхецкага роду Пацеяў гербу «Вага», сын Аляксандра, падчашага вялікага літоўскага, і Тэрэзы з Войнаў-Ясянецкіх, удавы кашталяна амсьціслаўскага Канстантына Бэнэдыкта Бжастоўскага. Меў малодшага брата Леанарда (каля 1730 — 1774), стражніка вялікага літоўскага.
У 1744 годзе атрымаў урад абознага, у 1748 годзе — стражніка вялікага літоўскага. Абіраўся паслом на соймы 1748 (ад Ковенскага павету), 1750, 1752 (ад Троцкага павету), 1754 (ад Рэчыцкага павету) і 1764 гадоў. На апошнім зь іх падтрымаў абраньне каралём і вялікім князем Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
У 1767 годзе ўзяў удзел у канфэдэрацыі Вялікага Княства Літоўскага з прыхільнікаў расейскай імпэратрыцы Кацярыны II, да якой езьдзіў на чале дэлегацыі. У часы Барскай канфэдэрацыі займаў хісткую пазыцыю паміж канфэдэратамі і каралём[2].
У шлюбе зь Вікторыяй, дачкой ваяводы пазнанскага Станіслава Патоцкага, у шлюбе зь якой нашчадкаў не пакінуў.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ маёмасьць
- ^ Грыцкевіч А. Пацеі // ВКЛ. Энцыкл. Т. 2. — Менск, 2005. С. 421.
ЛітаратураРэдагаваць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 788 с.: іл. ISBN 985-11-0378-0.