Леапард 2

Леапард 2
	;
Тып танка:	асноўны баявы танк
Краіна-вытворца:	Нямеччына
Павозка (экіпаж), чал.:	4
Гісторыя:
Час эксплюатацыі:	з 1979
Выкарыстаньне:	Нямеччына, Швайцарыя, Турэччына, Польшча, Нарвэгія, Швэцыя, Гішпанія, Данія, Грэцыя
Гісторыя вытворчасьці:
Гады вытворчасьці:	з 1979
Усяго выраблена:	больш за 3000
Мадыфікацыі:	Leopard 2
Памеры:
Маса, т:	55,2—62
Даўжыня, мм:	7700
Даўжыня з гарматай, мм:	9670
Шырыня, м:	3700
Вышыня, м:	2790
Клірэнс, м:	490
Браня:
Тып брані:	супрацьснарадная камбінаваная
Лоб корпусу, мм:	да 550—600/700 мм супраць БПС/КСП у эквіваленце катанай гамагеннай сталі
Борт корпусу, мм:	да 100 мм супраць БПС/КСП
Лоб вежы, мм:	да 700—750/900—1000 мм супраць БПС/КСП
Борт вежы, мм:	до 200—250 мм супраць БПС/КСП
Узбраеньне:
Марка гарматы і калібр:	120-мм Rheinmetall Rh-120
Даўжыня ствала:	44
Боекамплект гарматы:	42
Прыцэл:	лязэрны прыцэл-далямэр EMES-15 з убудаваным цеплавізарным каналам, панарамны пэрыскапічны PERI-R17, дапаможны FERO-Z18
Кулямёт:	2 × 7,62-мм MG-3
Тэхнічныя характэрыстыкі:
Тып рухавіка:	V-вобразны; 12-цыліндравы чатырохтактны дызэльны вадкаснага астуджэньня
Магутнасьць рухавіка, к.с.:	1500
Хуткасьць па шашы, км/г:	72
Запас ходу, км:	550
Тып падвескі:	Індывідуальная тарсіонная
Пераадольваемы ўздым, адс.:	30
Пераадольваемая сьценка, м:	1,1
Пераадольваемы роў, м:	3,0
Пераадольваемы брод, м:	0,8 (4 з ОПВТ)
Выявы ў Вікісховішчы

Леапард 2 (па-нямецку: Leopard) — нямецкі асноўны баявы танк.

Цяпер выраблена больш за 3000 танкаў гэтага тыпу, якія стаяць на ўзбраеньні войскаў Нямеччыны, Аўстрыі, Нарвэгіі, Швэцыі, Швайцарыі, Гішпаніі, Даніі, Грэцыі, Турэччыны й іншых краінаў.

Гісторыя стварэньня

Пасьля стварэньня танка Леапард 1 у 1965 г. у ФРН фірмаю Porsche пачаліся працы па ўдасканаленьні яго канструкцыі, паралельна з працягам сумеснага праекту ЗША і ФРН MBT-70. Нацыянальная нямецкая праграма, якая атрымала ў 1967 г. назву «Пазалочаны леапард», а затым — «Вяпрук» (Keiler) прывяла да стварэньня ў 1969г. двух прататыпаў, прызначаных для выпрабаваньняў. З 1970 г. ішла вытворчасьць прататыпаў фірмаю Krauss-Maffei. У 1973 г. пэрспэктыўны танк атрымаў сучасную назву. Некалькі прататыпаў «Леапарду-2» удзельнічалі ў параўнальных выпрабаваньнях з пэрспэктыўным амэрыканскім танкам XM-1 на Абэрдынскім палігоне, падчас якіх нямецкі танк меў роўнасьць па шматлікіх паказчыках, пераўзыходзіў па рамонтапрыдатнасьці й запасу ходу, аднак саступаў па кучнасьці й дакладнасьці стральбы.

Сэрыйная вытворчасьць

Па выніках усіх выпрабаваньняў і канструктыўных дапрацоўкаў у 1977 г. было прынята рашэньне пра вытворчасьць 1800 танкаў у пяці сэрыях для патрэбаў Бундэсвэру; галоўным падрадчыкам заставалася фірма Krauss-Maffei. У 1979 г. ён паступіў на ўзбраеньне.

Мадыфікацыі

Танкі Леапард 2 створаны па клясычнай кампаноўцы: мэханік-кіроўца знаходзіцца ў пярэдняй частцы корпусу, камандзір танку, наводчык гарматы (справа ад гарматы) і зараджалы (зьлева) знаходзяцца ў вежы; рухавік разьмешчаны ў кармавой частцы. Узбраеньне ўсіх танкаў, за выключэньнем мадэлі А6, складаецца з 120-мм гладкаствольнае гарматы кампаніі Rheinmetall даўжынёю ствала 44 калібру, дзьвюх 7,62-мм кулямётаў — спаранага з гарматаю й зэнітнага, разьмешчанага на даху вежы. Акрамя таго, на вежы разьмяшчаліся блёкі марціраў, прызначаных для пастаноўкі дымавое завесы. На танках увесь час мадэрнізавалася бранявая абарона й сыстэмы кіраваньня агнём.

Баявая маса машынаў першае сэрыі складала звыш 50 тонаў, яны ўжо мелі камбінаваную шматпластавую браню, стабілізаваную ў дзьвюх плоскасьцях гармату, прыборы начнога назіраньня (у праекце, аднак тэплавізары не былі пастаўлены ў тэрмін, іх усталёўвалі на ўжо зьмешчаныя ў эксплюатацыі танкі. Танкам, якія атрымалі тэплавізары было прысвоена пазначэньне 2А2). У боекамплект уваходзілі апэраныя бранябойныя подкалібэрныя снарады й фугасна-кумулятыўныя, прызначаныя для паразы шырокага спэктру мэтаў. Толькі 15 з 42 снарадаў захоўваліся ў клядцы першае чаргі, у кармавой нішы вежы пад вышыбной панэльлю; астатнія знаходзіліся зьлева ад мэханіка-кіроўцы без усякае абароны. Танкі другое й трэцяе сэрыяў, якія вырабляліся ў 1982—1984 гг., атрымалі пазначэньне A1. У ліку зьменаў было паляпшэньне прыбораў назіраньня камандзіру, прыцэла наводчыка, зьмена разьмяшчэньня боекамплекта, паліва ў мэтах падвышэньня бясьпекі й інш. Танкі чацьвёртае сэрыі, якія вырабляліся ў 1984—1985 гг., атрымалі пазначэньне A3 і такія дапрацоўкі, як: новая радыёстанцыя, дадатковая абарона боекамплекту й інш. У 1985—1987 гг. выраблялася пятая сэрыя машынаў, якія атрымалі самыя сур’ёзныя паляпшэньні з прадпрынятых на той момант: рэзкае павелічэньне бранявой абароны вежы, дадатковыя меры па падвышэньні выжывальнасьці экіпажу, уводзіны ўдасканаленага балістычнага вылічальніка ў СКА, уводзіны ў боекамплект снарадаў падвышанае магутнасЬці. Маса ЛеапардУ 2А4 узрасла да 55 тонаў.

Да 1992 г. былі пабудаваныя тры дадатковыя партыі танкаў, у цэлым аналягічных машынам пятае сэрыі, і атрымалых тое ж пазначэньне.

Падчас вытворчасьці трох апошніх сэрыяў было прынята рашэньне пра пачатак працаў над праектамі мадэрнізацыі гэтых танкаў у сувязі зь зьяўленьнем у савецкім войску новых грозных танкаў, такіх як Т-80Б. На аснове дасьведчанае машыны Komponentenversuchstrager у 1991 г. было прапанавана некалькі праектаў, аднаму зь якіх пад пазначэньнем KWS II быў дадзены ход; пачынальна з 1995 г. пачалася мадэрнізацыя танкаў 6-8 сэрыяў да ўзроўню Леапард 2А5. Гэтыя машыны атрымалі новы люк мэханіка-кіроўцы, які забясьпечваў лепшы агляд і памяншэньне саслабленае зоны корпусу. Вежа была істотна мадэрнізавана: маска гарматы цалкам перапрацавана, лоб і барты былі прычынены модулямі разьнесенае (якая мае неэнэргетычныя рэактыўныя ўласьцівасьці) брані. Электрагідраўлікавая сыстэма стабілізацыі гарматы была заменена на меней пажаранебясьпечную, цалкам электрычную; наводчык атрымаў мадэрнізаваны прыцэл, а камандзір — незалежны цеплавізар 2-го пакаленьня, убудаваны ў панарамны прыбор назіраньня; палепшыліся характарыстыкі стабілізатара ўзбраеньня. Танк атрымаў сыстэму навігацыі GPS. Усе гэтыя мерапрыемствы прывялі да павелічэньня масы да 59,5-62 тонаў у залежнасьці ад камплекта брані. Нарэшце, частка танкаў мадэлі 2А5 (225 шт.) з 2001 г. мадэрнізуюцца да ўзроўню самага сучаснага нямецкага АБТ, узроўню Леапард 2А6. Новы танк атрымаў узмоцненае браняваньне вежы й дадатковую супрацьмінную абарону. Галоўным адрозьненьнем новае мадэлі зьяўляецца гармата Rhl 120/L55 з павялічанае на 11 калібраў (1320 мм) даўжынёю ствала. Разам са ствалом вырасьлі дульная энэргія й пачатковая хуткасьць снарадаў, а, як сьледзтва — іх бронепрабівальнасьць і далёкасьць паразы. Ня меней важны факт усталёўкі танкавае інфармацыйна-кіравальнае сыстэмы. Маса танка ўзрасла да 62 тонаў.

У 2010 годзе на выставе Eurosatory нямецкая кампанія Krauss-Maffei Wegmann (KMW) прадэманстравала новую, сёмую мадыфікацыю танка Leopard 2, пад назваю Leopard 2А7 +.^[1]^[2]

Новая мадыфікацыя танка ўяўляе сабою модульны пакет абнаўленьня які можа быць аптымізаваны з улікам пэўных запатрабаваньняў яго карыстальнікаў. Новаўвядзеньні Leopard 2А7 + у параўнаньні з Leopard 2А6:

кардынальна палепшаная браня;
накладныя элемэнты, якія пакрываюць усю вежу, лабавую частку корпуса й дзьве траціны борта для абароны ад РПГ-7, мін, самаробных фугасаў, элемэнтаў касетных боепрыпасаў, ОБПС, процітанкавых ракетаў з оптыка-электроннымі, інфрачырвонымі й лязэрнымі сыстэмамі навядзеньня;
рэалізацыя тэхналёгіі «лічбавая вежа»;
паляпшэньне характарыстыкаў СУО, каб стралкам, асабліва ў руху, было лепш навесьці гармату на аб’ект;
уводзіны ў канструкцыю танка «камандзірскага» тормазу, дазваляе камандзіру танка ў любы момант спыніць танк;
даданьне ў боекамплект танка сучасных снарадаў;
абсталяваньне стабілізаваным дыстанцыйна кіраваным баявым модулем дапаможнага ўзбраеньня;
сыстэмы сувязі, што дазваляюць экіпажу абменьвацца інфармацыяю з атачальнай танк пяхотаю;
укараненьне ў канструкцыю танка дапаможнае сілкавальнай усталёўкі, якая сілкуе электраэнэргіяю шматлікія электронныя сыстэмы безь неабходнасьці ўключэньня асноўнага рухавіка: тым самым ня толькі эканоміцца мотарэсурс, але й зьмяншаецца цеплавая й акустычная прыкметнасьць машыны;
усталёўка абсталяваньня, прызначанага для ўключэньня кожнага асноўнага баявога танка ў адзіную аўтаматызаваную сыстэму тылавога забесьпячэньня: гэта значна спрашчае й паскарае працэс забесьпячэньня танкавых падразьдзяленьняў боепрыпасамі, палівам і іншай тылавой маёмасьцю.

Маса танка Leopard 2А7 + значна больш, чым у папярэдняе мадыфікацыі й можа дасягаць 70 тонаў.

Канструкцыя

«Леапард 2» мае клясычную кампаноўку, зь месцаваньнем маторна-трансьмісійнага аддзяленьня ў кармавое, баявога аддзяленьня ў сярэдняе й аддзяленьні кіраваньня — у лэбавай частцы машыны. Экіпаж танка складаецца з чатырох чалавек: камандзіра, наводчыка, зараджалага й мэханіка-кіроўцы.

Бранявы корпус і вежа

Вежа й корпус зварныя. Верхні лабавы ліст корпуса мае вялікі кут нахілу. Браня вежы тыпу «Чобхэм» і бартавыя экраны з армаванае гумы.

Узбраеньне

Леапард 2 абсталяваны магутнае 120-мм гладкаствольнаю гарматаю Rh-120 фірмы Rheinmetall. Кароткі ствол прылады спрашчае стабілізацыю пры руху танка й палягчае ягонае балянсаваньне; таксама павялічваецца дакладнасьць стральбы на ходу. З гарматаю спараны кулямёт MG3 калібру 7.62-мм.

Сыстэма кіраваньня агнём

Танк мае сыстэму кіраваньня агнём, якая лічыцца аднае з самых лепшых у сьвеце. Сыстэма перапрацоўвае вялікую колькасьць дадзеных для стральбы ў розных варыянтах. Для прыцэльваньня й паразы мэты наводчыку трэба толькі абраць мішэнь і паставіць на яе маркер. Выявіць замаскіраваныя аб’екты дапамагае адмысловы датчык, які рэагуе на іх цеплавое выпраменьваньне.

Сродкі назіраньня

Асноўным прыцэлам наводчыка зьяўляецца EMES-12, распрацаваны фірмаю Carl Zeiss. У прыцэл сумешчаны лязэрны ды стэрэаскапічны далямер. Камбінацыя двух далямераў, якія выкарыстоўваюць розныя прынцыпы для вызначэньня адлегласьці да цэлі, дазваляе павялічыць пэўнасьць і дакладнасьць вымярэньня. Наводчыкам выкарыстоўваецца дапаможны прыцэл — монакулярны пэрыскапічны TZF-1A, аналягічны ўсталяванаму на танку Леапард 1. У камандзіра ўсталяваны панарамны ппэрыскапічны прыцэл PERI-R-12 са стабілізаванаю лініяю візаваньня. Камандзір танка можа самастойна наводзіць гармату, для чаго ўжываецца мэханізм сынхранізацыі аптычнае восі прыцэлу й восі ствала прылады. У цёмны час суткаў выкарыстоўваюцца актыўныя ІЧ прыборы начнога бачаньня й наглядальныя прылады з электронна-аптычнымі ўзмацняльнікамі. У адрозьненьне ад танка Леапард 1 ІЧ пражэктар «Леапарда-2К» усталяваны стацыянарна й прычынены вежаваю бранёю.

Сродкі сувязі

Рухавік і трансмісія

Сілкавальная ўсталёўка аб’яднана ў адзіны канструкцыйны блёк; у палявых умовах яго можна замяніць за 15 хвілін. Рухавік у МТО разьмешчаны ўздоўж корпуса танка, а паміж МТО і баявым аддзяленьнем усталявана вогнетрывалая перагародка. Танк мае многапаліўны V вобразны 12 цыліндравы чатырохтактны дызэльны рухавік MB 873 магутнасьцю 1500 л. з. пры 2600 пра/мін.

Трансьмісія HSWL-354/3 фірмы Рэнк гідрамэханічная з блякаваным комплексным гідратарнсфарматарам, 4-ступеністаю плянэтарнаю каробкаю перадач і дыфэрэнцыяльным двухпатокавым мэханізмам заваротку з гідрааб’ёмнай перадачаю. Гідратарнсфарматар выключаецца з дапамогаю блякавальнага фрыкцыёну.

Каробка перадач складаецца з трох плянэтарных шэрагаў з дыскавымі тармазамі, якія забясьпечваюць уключэньне I, II і III перадачаў, і блякавальнага фрыкцыёну для ўключэньня IV перадачы. Рэвэрс уключаецца з дапамогаю фрыкцыйных элемэнтаў; ён дае магчымасьць хуткага пераключэньня зь пярэдняга на задні ход у момант калі танк яшчэ працягвае рухацца наперад (з хуткасьцю ня больш за 8 км/г).

Хадавая частка

Галерэя

На ўзбраеньні

Нямеччына — 1351 «Леапард 2» усіх мадыфікацыяў, па стане на 2010год, на ўзбраеньні 408 танкаў Леапард 2 (2008 год)
Аўстрыя — 114 «Леапард 2A4», па стане на 2010 год
Грэцыя — 170 «Леапард 2A6HEL», па стане на 2010 год. 183 Leopard-2А4 пастаўлена ў 2005—2007 са складу ВС Нямеччыны, кантракт на ліцэнзійную зборку 170 Леапард 2A6HEL да 2011 году^[3]
Данія — 65 «Леапард 2A5», па стане на 2010 год . 82 Leopard-2A5DK пастаўлена ў 1998—2005 са складу ВС Нямеччыны,32 на запчасткі^[3]
Гішпанія — 108 «Леапард 2A4» і 206 «Леапард 2A6E», па стане на 2010 год
Канада — 40 «Леапард 2A4» і 20 «Леапард 2A6», па стане на 2010 год .Набыты са складу ВС Нідэрляндаў.
Нідэрлянды — 18 траўня 2011 сьпісаны ўсе танкі Leopard-2. Нідэрлянды сталі першай дзяржаваю Заходняе Эўропы, якія цалкам адмовіліся ад цяжкае браняванае тэхнікі.
Нарвэгія — 52 «Леапард 2A4», па стане на 2010
Польшча — 128 «Леапард 2A4», па стане на 2010
Партугалія — 38 «Леапард 2A6», па стане на 2010
Сынгапур — 96 «Леапард 2A4», па стане на 2009
Турэччына — 298 «Леапард 2A4», па стане на 2010
Фінляндыя — 100 «Леапард 2A4», па стане на 2010 год. 124 Леапард 2A4 са складу ВС Нямеччыны
Чылі — 140 «Леапард 2A4», па стане на 2010 год.118+22 на запчасткі Леапард 2A4 са складу ВС Нямеччыны будзе пастаўлена да 2011
Швайцарыя — 353 Pz-87 Leo, па стане на 2010 год
Швэцыя — 160 Strv-121 і 120 Strv-122, па стане на 2010 год
Саудаўская Арабія — Нямеччына пагадзілася паставіць Саудаўскае Аравіі больш 200 танкаў «Леапард» 2A7 па стане на 2011год^[4]

Крыніцы

Літаратура

М. В. Мікольскі, М. М. Растопшын. Танкі «Леапард» (ФРГ). — Масква: Вікторыя, 1998. — 2000 ас.
M. Jerchel, U. Schnellbacher. Leopard 2 Main Battle Tank 1979—1998. — Oxford: Osprey Publishing, 1998. — 48 p.. — (New Vanguard № 24). — ISBN 1-85532-691-4
M. Scheibert, W. Schneider Leopard 2 (2. Band). Ein Spitzenprodukt deutscher Waffentechnik. — Friedberg: Podzun-Pallas-Verlag, 1986. — 48 p.. — ISBN 3-79090-265-9
H. Ro?ler, H. Kohler. Kampfpanzer Leopard 2. Der Beste der Welt. — Friedberg: Podzun-Pallas-Verlag, 1981. — 48 p.. — (Waffen-Arsenal № 69). — ISBN 3-79090-155-5
Н. Л. Валкоўскі "Сучасная Баявая тэхніка. Сухапутныя войскі"Выдавецтва «Палігон»2006 г.стр10.

Вонкавыя спасылкі

Леапард 2 — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Відэаролік: Leopard 2 — асноўны баявы танк

[1] Апісаньне новае мадыфікацыі танка Leopard 2А7 + на формуме пра ваенную тэхніку.

[2] Пра новую мадыфікацыю танка Leopard 2А7 + у навінах.

[autogenerated1-3] а ^б https://web.archive.org/web/20111129140033/http://www.armstrade.org/files/obrazec_glava4_2.pdf

[4] www.spiegel.de/spiegel/vorab/0,1518,771930,00.html

[1]

[2]

[3]

[4]