Лахаўка
Ла́хаўка[1] — вёска ў Лунінецкім раёне, Берасьцейскай вобласьці. Уваходзіць у склад Лахвенскага сельсавету.
| Лахаўка | |
| трансьліт. Lachaŭka | |
.jpg)
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Лунінецкі |
| Сельсавет: | Лахвенскі |
| Насельніцтва: | 464 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1647 |
| Паштовы індэкс: | 225663 |
| СААТА: | 1247830016 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°12′9″ пн. ш. 27°9′8″ у. д. / 52.2025° пн. ш. 27.15222° у. д.Каардынаты: 52°12′9″ пн. ш. 27°9′8″ у. д. / 52.2025° пн. ш. 27.15222° у. д. |
Лахаўка на мапе Беларусі ±   Лахаўка | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьПершыя зьвесткі пра Лахаўку датуюцца 1493 годам, калі вялікі князь Аляксандар падараваў Лахву троцкаму ваяводу Пятру Янавічу Мантыгірдавічу. У склад воласьці ўваходзіла і Лахаўка. У 1588 годзе Малая Лахаўка — уласнасьць Мікалая Крыштафа Радзівіла, князя на Алыцы і Нясьвіжы. У 1672 г. у Малой Лахаўцы — 30 двароў і 18,5 валокі зямлі, зь якіх 6 пустых. А яшчэ згадваецца, што ў 1795 годзе ў вёсцы налічвалася 45 двароў.
У 1914 годзе мясцовыя сяляне на свае сродкі адкрылі школу. З суседняй вёскі Любані былі запрошаны адукаваныя хлопцы Іван Караніха і Андрэй Шэўчык, якія за невялікую плату (3 рублі ў месяц за вучня) навучалі вясковых дзетак грамаце. Вучылася да 30 дзяцей.
У сярэдзіне 1920-х гадоў ў вёсцы адбыўся адбыўся пажар, у выніку якога згарэла дзьве вуліцы, а ў 1928 годзе агонь вынішчыў паўвёскі. Таму каб пазьбегнуць скучанасьці — пачалася хутарызацыя.
Падчас нямецкай акупацыі было расстраляна ці загінула ў нямецкіх лягерах, ці ў партызанах больш за 20 чалавек. Шмат жыхароў Лахаўкі было вывезена ў Нямеччыну прымусова. 48 вяскоўцаў загінула на фронце.
Пасьля вайны ў Лахаўцы былі створаны 2 калгасы: «Сьцяг камунізму» і «Чырвоная зорка», якія пазьней аб’ядналіся ў адзін — «Новае Палесьсе». З 1959 г. пачалося перасяленьне жыхароў з хутароў у вёску. Вёска раскінулася з поўдня на поўнач працягласьцю ў 6 кілямэтраў. Атрымалася дзьве часткі: непасрэдна сама Лахаўка і Бродкі — новае пасяленьне, сфармаванае з хутарскіх гаспадарак.
У 1960—1970 гадах у вёсцы дзейнічалі 2 пачатковыя школы, два дзіцячыя садкі, бібліятэка, ФАП, 2 крамы, лазьня.
У 1986 годзе пасьля аварыі на ЧАЭС вёска трапіла ў зону павышанага радыяцыйнага фону.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2009 год — 464 жыхары
- 1999 год — 614 жыхароў
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 199
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- З гісторыі Лахаўкі, Сьцяпан Нефідовіч, Лунінецкі сшытак № 1