Крушыняны

вёска ў Польшчы

Крушыня́ны (па-польску: Kruszyniany) — вёска ў Сакольскім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Вёска ўваходзіць у склад гміны Крынкі. Адна зь дзьвюх татарскіх вёсак у Сакольскім павеце. Знаходзіцца за 3 км на захад ад беларускай граніцы.

Крушыняны
польск. Kruszyniany
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Падляскае
Павет: Сакольскі
Гміна: Крынкі
Насельніцтва: 83 чал. (2011)
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: (+48) 85
Паштовы індэкс: 16-100
Нумарны знак: BSK
Геаграфічныя каардынаты: 53°10′43.36″ пн. ш. 23°48′49.14″ у. д. / 53.1787111° пн. ш. 23.81365° у. д. / 53.1787111; 23.81365Каардынаты: 53°10′43.36″ пн. ш. 23°48′49.14″ у. д. / 53.1787111° пн. ш. 23.81365° у. д. / 53.1787111; 23.81365
Крушыняны на мапе Польшчы
Крушыняны
Крушыняны
Крушыняны
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

рэдагаваць

Кароль Ян Сабескі падараваў татарам вёскі Крушыняны, а таксама вёскі Нятупа і Лужаны (як частку вёсак Панятовічы) за ўдзел у вайне з туркамі, паводле ж легенды — за выратаваньне ў 1683 годзе каралеўскага жыцьця ў бітве пад Парканамі[1].

У 1940—1945 гадах цэнтар Крушынянскага сельсавету Крынкаўскага раёну Беластоцкай вобласьці БССР, з 20 верасьня 1944 году — Бераставіцкага раёну Гарадзенскай вобласьці.

16 жніўня 1945 году перададзены ў склад Польскай Народнай Рэспублікі[2].

Насельніцтва

рэдагаваць

У 1980 годзе ў вёсцы пражывалі 289 чалавек, зь іх 33 — мусульмане, астатнія ж каталікі і праваслаўныя.

У 2006 годзе ў вёсцы пражывала каля 160 чалавек. У 2011 — 83 чалавекі. Размаўляюць на польска-беларускай зьмяшанай гаворцы.

Славутасьці

рэдагаваць
  • Крушынянскі мячэт (18 ст.) — адзін з найстарэйшых мячэтаў у Польшчы, рэгістрацыйны нумар: A-62, 03/11/1960 год.
  • Татарскія могілкі (17 ст.) рэгістрацыйны нумар: A-63, 31.12.1986 год[3].
  • Праваслаўная царква Сьвятой Ганны
  1. ^ Эўрапейскія беларусы. Джанэта Багдановіч, якая адрадзіла татарскую вёску і частавала брытанскага прынца
  2. ^ Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  3. ^ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytkow nieruchomych — wojewodztwo podlaskie.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць