Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці (Пяршаі)

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Краіна Беларусь
Вёска Пяршаі
Каардынаты 54°02′08″ пн. ш. 26°40′52″ у. д. / 54.03556° пн. ш. 26.68111° у. д. / 54.03556; 26.68111Каардынаты: 54°02′08″ пн. ш. 26°40′52″ у. д. / 54.03556° пн. ш. 26.68111° у. д. / 54.03556; 26.68111
Канфэсія каталіцтва
Эпархія Менска-Магілёўская архідыяцэзія 
Архітэктурны стыль эклектыка
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці на мапе Беларусі
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці
Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці на Вікісховішчы

Касьцёл Сьвятога Юрыя і Божай Маці — помнік архітэктуры першай паловы XX стагодзьдзя ў Пяршаях. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка на гістарычнай Касьцельнай вуліцы. Дзее. Твор архітэктуры нэараманскага стылю. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя

рэдагаваць

Вялікае Княства Літоўскае

рэдагаваць

Першы драўляны касьцёл ў Пяршаях заснавалі ў 1545 годзе.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

рэдагаваць

Па другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год), калі Пяршаі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзеяць.

Найноўшы час

рэдагаваць

У 1933 годзе з фундацыі графа В. Тышкевіча ў мястэчку збудавалі мураваны касьцёл. У 1960 годзе савецкія ўлады зачынілі касьцёл і часткова зруйнавалі яго. У 1990-я гады касьцёл вярнулі каталікам, якія аднавілі помнік архітэктуры.

Архітэктура

рэдагаваць

Помнік архітэктуры нэараманскага стылю. Гэта прастакутны ў пляне 3-нэфавы аб’ём, накрыты 2-схільным дахам. Алтарная частка паўцыркульная з бакавымі закрысьціямі. На галоўным фасадзе шырокі рызаліт з 2-гранным шчытом, з бакоў якога ўзвышаюцца дзьве васьмерыковыя шатровыя вежы-званіцы. У цэнтры верхняга яруса рызаліта шырокая аркавая ніша, якая аб’ядноўвае 3-аркавыя аконныя праёмы; пад імі 3-аркавая 2-пілённая лоджыя галоўнага ўвахода. Сьцены абапал рызаліта завяршаюцца прастакутнымі атыкамі з зубчастымі фрызамі. Астатнія фасады роўнічныя, рытмічна падзяляюцца пілястрамі і прастакутнымі аконнымі праёмамі, апярэзваюцца карнізам і цягай простага профілю.

Малітоўная заля перакрываецца роўнай стольлю, апсыда — конхай зь люнэтамі[1].

Гістарычныя здымкі

рэдагаваць

Сучасныя здымкі

рэдагаваць
  1. ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 306.

Літаратура

рэдагаваць
  • Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць
  Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  613Г000095