Касьцёл Сьвятога Казімера (Ліпнішкі)

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятога Казімера
Касьцёл Сьвятога Казімера
Краіна	Беларусь
Вёска	Ліпнішкі
Каардынаты	54°00′29″ пн. ш. 25°36′14″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Гарадзенская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	нэаготыка
Касьцёл Сьвятога Казімера на мапе Беларусі Касьцёл Сьвятога Казімера
Касьцёл Сьвятога Казімера на Вікісховішчы

Касьцёл Сьвятога Казімера — помнік архітэктуры канца XIX — пачатку XX ст. у Ліпнішках. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка пад адрасам вуліца Садовая, 23. Дзейнічае. Твор архітэктуры нэаготыкі.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы драўляны касьцёл у Ліпнішках фундаваў у 1510 годзе вялікі князь Жыгімонт Стары. Гэты касьцёл згарэў у Вялікую Паўночную вайну.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Ліпнішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у 1804 годзе з фундацыі тагачаснага ўладальніка маёнтку графа Гальяша Безбародкі збудавалі новы драўляны касьцёл. 14 ліпеня 1890 году гэты касьцёл згарэў у пажары.

Будаваньне мураванага касьцёла пачалося паводле праекту губэрнскага архітэктара Полазава, зацьверджанага 2 сьнежня 1892 году. Відаць, калі ўзьвялі сьцены, праект надумалі зьмяніць — павялічылася вежа-званіца і павысіўся дах. У пачатку XX ст. касьцельны пляц атачылі бутавай агароджай з брамай.

Найноўшы час

У 1927 годзе віленскі арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі кансэкраваў касьцёл, што пацьвярджае дата 1900—1927 на прэзьбітэрыюме.

За савецкім часам касьцёл не зачыняўся, аднак у 1951 годзе ўлады канфіскавалі будынак плябаніі.

Архітэктура

Помнік архітэктуры нэаготыкі. Гэта прастакутны ў пляне будынак з 3-граннай апсыдай і квадратным у пляне нартэксам, над якім узвышаецца 8-гранная вежа. Яе востраканечны шацёр аздабляецца люкарнамі. Невялікія закрысьціі падкрэсьліваюць дынамічнае ўзрастаньне будынка ў вышыню. Выкладзеныя каменнымі глыбамі-квадратамі сьцены ўмацоўваюцца роўнымі контрфорсамі паміж сьпічаснымі вокнамі. Галоўны ўваход вылучаецца парталам стральчатай формы.

Унутраная прастора падзяляецца двума радамі слупоў на тры нэфы і перакрываюцца крыжовымі сьпічастымі скляпеньнямі на падпружных арках, якія аздабляюцца архітэктанічнымі размалёўкамі. Сьцены атынкаваныя, падзяляюцца падвойнымі пілястрамі. Над уваходам месьцяцца хоры з арганам. У інтэр’еры тры драўляныя нэагатычныя алтары: галоўны — Сьвятога Казімера, левы бакавы — Найсьвяцейшага Сэрца Пана Езуса (наверсе ў ім зьмяшчаецца абраз Сьвятой Ганны) і правы — Маці Божай Шкаплернай (з абразом Маці Божай Добрай Рады наверсе).

Касьцельны пляц атачаецца бутавай агароджай з 3-аркавай нэагатычнай брамай.

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  каля 1900 г.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.

• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  красавік 1917 г.
• 
  1917 г.

• 
  1920-я гг.
• 
  да 1939 г.
• 
  да 1939 г.
• 
  1930-я гг.

Сучасныя здымкі

• Сучасны стан
• 
  Агульны выгляд
• 
  Брама
• 
  Інтэр'ер
• 
  Арган

Літаратура

• Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.

Вонкавыя спасылкі

• Касьцёл Сьвятога Казімера ў Ліпнішках, Radzima.org