Дырбут (Дзербут, Цірбут) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Direbode
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Diehr + Bodo
Diehr + Buto
Іншыя формы
Вытворныя формы Дарбут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Дырбут»

Паходжаньне

рэдагаваць

Дырыбода (Direbode[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова дзір- (дзер-, цір-) (імёны ліцьвінаў Дзерык, Дзірман, Дырмунт; германскія імёны Diericke, Direman, Deormund) паходзіць ад гоцкага dius, германскага tiur 'зьвер'[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[4] або ад асновы -буд- (-бод-)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: людеи у Вилкеискомъ жо повете… Юрка Дырбутовича (2 сьнежня 1522 году)[6]; Юри Тирбутович (1537—1538 гады)[7].

Носьбіты

рэдагаваць
  • Дзербут — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў перапісу харугваў 1421 году[8]
  • Павал Урбанавіч і Войцех Юр’евіч Дзербутовічы — расенскя зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1584 і 1585 гадох[9]
  • Мікалай Шыманавіч Дзербутовіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1586 годзе[10]
  • Ядвіга Паўлаўна і Ганна Войцехаўна Юр’евіч Дзербутовічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1592 годзе[11]
  • Гендрута Юр'еўна Філіпава Дзербутовіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1586 годзе[12]

У XVI ст. існавалі ніва, поле і маёнтак Дзербутавічы ў Жамойцкім старостве[13].

Дзербуты (Derbut) гербаў Дрыя, Корчак і Любіч — літоўскія шляхецкія роды[14].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Gysseling M., Verhulst A. Het oudste goederenregister van de Sint-Baafsabdij te Gent (eerste helft XIIIde eeuw). — Brugge, 1964. P. 139, 199
  2. ^ Debrabandere F., Gysseling M. Persoonsnamen in Hulster Ambacht, 1300—1400: Persoonsnamen in de vier ambachten, 14e en 15e eeuw // Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie: Overdrukken van de Vlaamse Afdeling. 4 (1999). P. 343.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 173.
  7. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 124, 305.
  8. ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 7, т. 1. — Киев, 1886. С. 48.
  9. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 104, 155, 170.
  10. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 189.
  11. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 33.
  12. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 81.
  13. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 93.
  14. ^ Uruski S. Rodzina, herbarz szlachty polskiej. T. 3. — Warszawa, 1906. S. 154.