Гілбут
Гілбут (Кілбут) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Гілбут лац. Giłbut / Hiłbut | |
| Gilbody | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gill + Buto Gill + Bodo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Кілбут |
| Вытворныя формы | Галбута |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гілбут» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГілбоды (Gilbody) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -гіл- (-кіл-) (імёны ліцьвінаў Гілін, Гілімонт, Таўцігіл; германскія імёны Gillin, Gilmondus, Theudigilius) паходзіць ад германскага Gisala, Gisila 'патомак, нашчадак'[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[4] або ад асновы -буд- (-бод-)[5].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Gilbutowicz[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: за Килбутомъ (19 лістапада 1449 году)[7]; на боярина нашого Миколая Александровича Кгилбутовича (25 ліпеня 1507 году)[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 458.
- ^ Surname Book and Racial History: A Compilation and Arrangement of Genealogical and Historical Data for Use by the Students and Members of the Relief Society of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints. — Salt Lake City, 1918. P. 340.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
- ^ Smoczyński W. Les Noms de famille polonais d’origine lituanienne // Proceedings of the Thirteenth International Congress of Onomastic Sciences, Cracow, August 21—25, 1978 / edited by Kazimierz Rymut. Vol. 2. — Kraków, 1982. P. 440.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 565.