Генрых Глябовіч
Ге́нрых Глябо́віч (1 ліпеня 1904 — 9 лістапада 1941) — беларускі[2] ксёндз, прафэсар тэалёгіі ўнівэрсытэту Стэфана Баторыя ў Вільні.
| Генрых Глябовіч | |
| Адукацыя | |
|---|---|
| Дзейнасьць | сьвятар |
| Нарадзіўся | 1 ліпеня 1904 |
| Памёр | 9 лістапада 1941[1] (37 гадоў) |
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Глябовіч (неадназначнасьць).
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся ў Горадні. З 1936 году — пробашч парафіі ў Троках. Кожная праца і кожнае асяродзьдзе былі для яго магчымасьцю прыцягваць душы да Божай справы. Ксёндз Генрых быў незвычайна ахвярным душпастырам, харызматычным кіраўніком у веры, апосталам еднасьці хрысьціянаў, сябрам для ўсіх, хто шукаў праўду. Сваім служэньнем аказаў вялікі ўплыў на студэнцкае асяродзьдзе Вільні і архідыяцэзіі. 3 траўня 1941 году склаў акт адданьня Богу свайго жыцьця як ахвяру за ратаваньне веры ў моладзі. За душпастырскае служэньне на Беларусі быў расстраляны гестапа ў Барысаве.
У 1999 г. Папа Ян Павал II бэатыфікаваў Генрыха Глябовіча разам зь іншымі 108 мучанікамі Другой сусьветнай вайны.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Henryk Hlebowicz // GCatholic.org — 1997.
- ^ 9 лістапада 1941 году ў Барысаве гестапаўцы расстралялі беларускага ксяндза Генрыха Глябовіча(недаступная спасылка) // Радыё Свабода, 09 лістапада 2004 г.