Вэстэрнізацыя
Вэстэрнізацыя (анг. Western — «заходні») — перанакіраваньне разьвіцьця грамадзтва на ўзор культуры краінаў Захаду, што прадугледжвае засваеньне заходніх ладу жыцьця(en) і моды, каштоўнасьцяў маралі і этыкі, стэрэатыпаў мысьленьня і паводзінаў. Найчасьцей пераймаюцца верацярпімасьць(pl), народаўладзьдзе, міжэтнічная цярпімасьць(en), свабода зьвестак і творчасьці, эканамічны лібэралізм. Звычайна праводзіцца кіраўніцтвам дзяржаваў: Вялікае Княства Літоўскае ў XVI—XVIII ст., Маскоўскае царства на пачатку XVIII ст., Японская імпэрыя ў 2-й палове XIX ст. — XX ст. Часам выклікае супраціў чыноўнікаў (Мусульманскі сьвет(ar), СССР), веравызнавальных супольнасьцяў, народнасьцяў і саслоўяў. У краінах, якія здабылі незалежнасьць пры распадзе СССР у 1991 г., ператварылася ў амэрыканізаваньне(en). Асноўнымі рэчышчамі ажыцьцяўленьня служаць заходнія сродкі масавай інфармацыі (пэрыёдыка, радыё, Сеціва, тэлебачаньне), міжасабовыя і міжурадавыя зносіны з краінамі Захаду, распаўсюд заходніх культурных артэфактаў (адзеньне, відэакасэта, кампутарная праграма, кніга, фільм)[1].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Эдуард Дубянецкі. Вэстэрнізацыя // Культуралёгія / маст. Алег Глекаў, рэд. Генадзь Маслыка. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2003. — С. 68-69. — 384 с. — 3000 ас. — ISBN 985-11-0277-6
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Сяргей Кізіма. Вэстэрнізацыя як выклік // Зьвязда : газэта. — 9 кастрычніка 2012. — № 195 (27310). — С. 2. — ISSN 1990-763x.