Вуша (прыток Нёмана)
Вуша (Уша́) — рака ў Беларусі, левы прыток Нёману. Цячэ ў Нясьвіскім і Карэліцкім раёнах Гарадзенскай вобласьці. Даўжыня 105 км. Плошча вадазбору 1220 км². Выдатак вады ў вусьці 7,3 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,5 ‰.
Вуша лац. Vuša | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Выток | каля в. Качановічаў |
Вусьце | Нёман |
Краіны басэйну | Беларусь |
Вобласьці | Гарадзенская вобласьць і Менская вобласьць |
Даўжыня | 105 км |
Сярэднегадавы сьцёк | 7,3 м³/с |
Плошча басэйну | 1220 км² |
Нахіл воднай паверхні | 0,5 ‰ |
Асноўныя прытокі
рэдагавацьАгульныя зьвесткі
рэдагавацьПачынаецца каля заходняй ускраіны вёскі Качановічаў Нясьвіскага раёну, упадае ў Нёман на ўсход ад вёскі Ярэмічаў Карэліцкага раёну.
Даліна невыразная, схілы забалочаныя. Абалона двухбаковая, забалочаная, шырыня разьліву ў ніжняй плыні да 2,5 км, у верхняй і сярэдняй — ад 100 м да 1 км. Рэчышча на працягу 10,1 км каналізаванае: ад вытоку да сажалкі Дзікай (7,3 км) і за 1,5 км на паўночны ўсход ад вёскі Еськавічаў да вёскі Крутога Берага (2,8 км).
Замярзае ў сярэдзіне сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка. Каля места Нясьвіжу і вёскі Качановічаў цячэ праз сажалкі. Прымае сьцёк з мэліярацыйных каналаў[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 379.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.