Валянцін Фісенка

беларускі і савецкі палітык і дыплямат
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Фісенка.

Валянці́н Мікала́евіч Фісе́нка (1934; Таганрог, цяпер Растоўская вобласьць, Паўднёвая фэдэральная акруга, Расея — 2016[2]) — беларускі і савецкі палітык і дыплямат, выкладчык гістарычнага факультэту і факультэту міжнародных адносін Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Кандыдат юрыдычных навук (1979).

Валянцін Фісенка
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусь у Аўстрыі
13 красавіка 1994 — 10 сакавіка 2000
Прэзыдэнт: ---, Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар: Вячаслаў Кебіч, Міхаіл Чыгір, Сяргей Лінг, Уладзімер Ярмошын
Наступнік: Віктар Гайсёнак
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 24 жніўня 1934
Таганрог, Азова-Чарнаморскі край(ru), Расейская СФСР, СССР[1]
Памёр: 6 жніўня 2016 (81 год)
Дзеці: Ігар Фісенка
Адукацыя:

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

У 1960 г. скончыў заходні факультэт Маскоўскага дзяржаўнага інстытуту міжнародных зносін (МДІМЗ). У 1960—1991 гг. працаваў у Міністэрстве замежных справаў СССР у Маскве (Расейская СФСР), дзе ў 1970 г. нарадзіўся яго сын Ігар, і затым у сакратарыяце аддзяленьня ААН у Жэнэве (Швайцарыя). У 1979 г. скончыў асьпірантуру па спэцыяльнасьці міжнароднае публічнае права ў Дыпляматычнай акадэміі МЗС СССР, дзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю пад назовам «Статус змагароў за нацыянальнае вызваленьне ў сучасным міжнародным праве».

З 2 верасьня 1991 году быў прадстаўніком БССР у Камісіі сацыяльнага разьвіцьця ААН [3].

З 26 кастрычніка 1992 да 13 ліпеня 1994 году быў чальцом калегіі Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь[4][5].

13 красавіка 1994 году прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусь у Аўстрыйскай Рэспубліцы і Пастаянным прадстаўніком Рэспублікі Беларусь пры міжнародных арганізацыях у Вене, яму быў прысвоены дыпляматычны ранг Надзвычайнага і Паўнамоцнага Пасланца[6]. Вызвалены з гэтай пасады быў 10 сакавіка 2000[7].

З 2000-х гг. выкладаў на гістарычным факультэце і факультэце міжнародных адносін БДУ.

Бацька Ігара Фісенкі.

Асноўныя працы

рэдагаваць
  • Фисенко, В. Н. Правовой механизм ОБСЕ: курс лекций / В. Н. Фисенко. — Минск: БГУ, 2004.
  1. ^ Сяргей Камароўскі. Як не было, так і няма // Народная перамога, 8 жніўня 2016 г. Праверана 10 жніўня 2016 г.
  2. ^ Памёр адзін з ветэранаў беларускай дыпламатычнай службы Валянцін Фісенка Грамадзтва. Наша Ніва (6 жніўня 2016). Праверана 8 жніўня 2016 г.
  3. ^ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 2 сентября 1991 г. №338 «О назначении т. Фисенко В. Н. Представителем Белорусской ССР в Комиссии социального развития ООН»  (рас.)
  4. ^ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 26 октября 1992 г. №648 «Об утверждении В. Н. Фисенко членом коллегии Министерства иностранных дел и освобождении от этих обязанностей И. И. Тернова»  (рас.)
  5. ^ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 13 июля 1994 г. №525 «Об освобождении В. А. Лабунова и В. Н. Фисенко от обязанностей членов коллегии Министерства иностранных дел Республики Беларусь и назначении членами коллегии Министерства иностранных дел Республики Беларусь В. М. Гейсика, В. Н. Герасимовича, Н. И. Дрозд и М. М. Хвостова»  (рас.)
  6. ^ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 13 апреля 1994 г. №2936-XII «О назначении Фисенко В. Н. Чрезвычайным Полномочным Послом Республики Беларусь в Австрийской Республике, Постоянным представителем Республики Беларусь при международных организациях в Вене и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»  (рас.)
  7. ^ Указ Президента Республики Беларусь от 10 марта 2000 г. №120 «Аб вызваленні В. М. Фісенкі ад пасады Надзвычайнага і Паўнамоцнага Пасла Рэспублікі Беларусь у Аўстрыйскай Рэспубліцы і Пастаяннага прадстаўніка Рэспублікі Беларусь пры міжнародных арганізацыях у Вене»

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць