Вальцейка
Вальцейка, Вальдзейка (Волдзік), Уладзейка (Валодка, Вайлодка) — мужчынскае імя.
| Вальцейка лац. Valciejka | |
| Waltiko | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Walt + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вальдзейка, Волдзік, Уладзейка, Валодка, Вайлодка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вальцейка» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВальціка або Вальдзіка, пазьней Вальдэка або Вольдэка (Waltiko[1], Waldiko, Waldecke[2], Woldeke[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) паходзіць ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Waldko (Waltko, Waldek, Waltek)[6].
У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Erhardus Waldeck, Saloviensis Borussus, у 1624 годзе — Fridericus Waldeck, Saloviensis Borussus, у 1642 годзе — Fridericus Waldeck, Saloviensis Prussus, у 1648 і 1651 гадох — Erhardus Waldeck, Tilsensis Borussus[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Упите Володъку Ятовтовичу два чоловеки (9 лістапада 1449 году)[8]; Стас Волтеиковичъ (1528 год)[9]; Воилодко Колъбовичъ (1565 год)[10]; wioskę Wołdziki nad rz. Czapunią, w starostwie lipniskim, w pow. oszmiańskim leżącą (23 лютага 1658 году)[11]; Mieszczanie JKm Miasta Mozyrskiego… Stephan Władeykowicz (20 кастрычніка 1670 году)[12]; Wołdziki (1744 год)[13].
Носьбіты
рэдагаваць- Валодка Ятаўтавіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1449 годзе
- Стась Вальцейкавіч — кернаўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Вайлодка Колбавіч — кобрынскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1565 году
У 1586 годзе ўпаміналася сяло Вальдзейкі ва Ўпіцкім павеце[14].
На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Вольдзікі, у гістарычнай Прусіі — Валдыкі, у былым Жамойцкім старостве — Валодкішкі.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 463.
- ^ Schwab L. Die Beinamen im Urkundenbuch der Stadt Strassburg. — Strassburg, 1912. S. 22.
- ^ Lüneburgs ältestes Stadtbuch und Verfestungsregister. — Hannover und Leipzig, 1903. S. L.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 355.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 279.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 219, 251, 282, 434, 497, 520.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 72.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 232.
- ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 110.
- ^ Собрание древних грамот и актов городов Минской губернии, православных монастырей, церквей и по разным предметам. — Минск, 1848. С. 312.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 117.