Бугайла
Бугайла (Бугель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бугайла лац. Bugajła / Buhajła | |
| Bugell | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bugo + Gelo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бугель |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бугайла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБогел або Бугел (Bogel[1], Bugellus[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -буг- (-бук-) (імёны ліцьвінаў Букель, Бугень, Бугар; германскія імёны Bukilo, Bugen, Boger) ёсьць скарочанай формай (гіпакарыстыкам) асновы -бург- (-борг-)[5], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bugiel[7].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Бугайла (Bugajło)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Anna Piotrowa Bugayłowa na miejscu Piotra Bugayły… na miejscu Dawida Krysztofowicza Bygayłowicza[9], Józef Bugielewicz[10] (1667 год); Bugayliszki (1744 год)[11]; wsie… Bugiele (1782—1783 гады)[12]; Parafia widzka… Bugiele, wieś Komisji Edukacyjnej (1784 год)[13].
Носьбіты
рэдагаваць- Міхал Балтрамеевіч Бугайла — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1598 годзе[14]
- Барталамей і Казімер Бугелі — жыхары вёскі Рыпінскіх (Браслаўскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1759 годзе[15]
- Мялеці Бугайла Лясьціцкі — ігумен Дзятлавіцкага манастыра ў канцы XVIII стагодзьдзя[16]
Бугайлы — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці.
Ляшчэўскія-Бугайлы — літоўскі шляхецкі род[17].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 21.
- ^ Campania (Studi e Testi 97). — Città del Vaticano, 1942. S. 78.
- ^ Il Registrum vetus del comune di Sarzana. — Sarzana, 1965. P. 379, 416.
- ^ Ferguson R. Surnames as a Science. — London, 1883. P. 97.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 62.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 26.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 70.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 294.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 295.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 57.
- ^ Jodczyk K. Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 1: Dekanat Brasław. — Białystok, 2009. S. 316, 318.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 28.
- ^ Яўген Анішчанка, Гудишки инвентарь 1759 г. Браславский повет, Архіў гісторыка Анішчанкі, 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Korzon T. Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta, 1764—1794. T. 1. — Kraków — Warszawa, 1897. S. 213.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Б, Згуртаваньне беларускай шляхты