Багуславішкі
Багуславішкі (лет. Bagaslaviškis) — мястэчка ў Летуве, каля ракі Шырвінты. Уваходзяць у склад Гельванскага староства Шырвінцкага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 110 чалавек. Знаходзяцца за 13 км на паўночны захад ад Шырвінтаў.
| Багуславішкі лац. Bahusłaviški | |
| лет. Bagaslaviškis | |
 Касьцёл | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Віленскі |
| Раён: | Шырвінцкі |
| Вышыня: | 132 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 110 чал. (2011) |
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°4′19″ пн. ш. 24°46′1″ у. д. / 55.07194° пн. ш. 24.76694° у. д.Каардынаты: 55°4′19″ пн. ш. 24°46′1″ у. д. / 55.07194° пн. ш. 24.76694° у. д. |
Багуславішкі на мапе Летувы   Багуславішкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Багуславішкі — мястэчка гістарычнай Віленшчыны. Да нашага часу тут захаваўся драўляны касьцёл Адшуканьня Сьвятога Крыжа, помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя.
Назва
рэдагавацьТапонім Багуславішкі, відаць, утварыўся ад асабістага імя Багуслаў або ад прозьвішча Багуслаўскі.
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[1], пазьней падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[2]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[3].
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьПершы пісьмовы ўпамін пра Багуславішкі датуецца 1680 годам. У 1787 годзе тут збудавалі касьцёл.
У 1790 годзе Багуславішкі атрымалі статус мястэчка.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьУ выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Багуславішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Віленскім павеце Віленскай губэрні. На 1833 год у мястэчку было 8 будынкаў, працавалі 2 карчмы.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Багуславішкі занялі войскі Нямецкай імпэрыі
Найноўшы час
рэдагавацьПа польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Багуславішкі апынуліся ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва
рэдагавацьДэмаграфія
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: ~1900 году — 261 чал.[4]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 110 чал.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Касьцёл Адшуканьня Сьвятога Крыжа (1851)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 180.