Асен, Асін, Ясі́н (Ясен), Ашын — мужчынскае імя.

Asin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Aso + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Асін, Ясін, Ашын, Ясен
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Асен»

Паходжаньне

рэдагаваць

Асін (Asin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ас- (ос-) (імёны ліцьвінаў Осман, Асьміна, Ашнар; германскія імёны Osman, Osminna, Asinar) паходзіць ад гоцкага *anseis, германскага ans 'паганскае боства, ідал'[2][3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: sylva mea Oszynowycza (9 ліпеня 1489 году)[4]; Adam Asenowicz (7 і 9 лютага 1785 году)[5]; Карпь Есиновичъ (1528 год)[6].

Носьбіты

рэдагаваць

Ясенічы (Jasienicz) — літоўскі шляхецкі род з Упіцкага павету[9].

Ясіновічы (Jasinowicz) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[10].

Асіновіч (Asinowicz) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[11].

На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Асінішкі.

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 122.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 38.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6.
  4. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 421.
  5. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 384, 797.
  6. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 95.
  7. ^ Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 118.
  8. ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 378.
  9. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 169.
  10. ^ Spis nazwisk rodzin szlacheckich zamieszkałych w pow. święciańskim w XIX wieku., Genealogia Wileńszczyzny
  11. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 127.