Ануліна
вёска ў Валожынскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Ану́ліна[1] (таксама сустракаецца — Гану́ліна[1]) — хутар ў Валожынскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Дорскага сельсавету.
| Ануліна | |
| трансьліт. Anulina | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Валожынскі |
| Сельсавет: | Дорскі |
| Насельніцтва: | 2 чал. |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1772 |
| СААТА: | 6220830006 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°5′55″ пн. ш. 26°53′10″ у. д. / 54.09861° пн. ш. 26.88611° у. д.Каардынаты: 54°5′55″ пн. ш. 26°53′10″ у. д. / 54.09861° пн. ш. 26.88611° у. д. |
Ануліна на мапе Беларусі ±   Ануліна | |
Гісторыя рэдагаваць
У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Гарадок, Вілейскaга паветa, пазней у складзе (1927) Маладзечанскaга паветa, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].
Да 28 траўня 2013 году хутар ўваходзіў у склад Пяршайскага сельсавету[6].
Насельніцтва рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ Статыстыка перапісу 2009 году
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 27.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 80.