Андрэй Валовіч (сын Івана)

дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага

Андрэй Валовіч (к. 1570, Горадня — 1614, Цытавяны) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Харунжы вялікі літоўскі (1592—1610), староста жамойцкі (з 1610)[3].

Андрэй Валовіч
лац. Andrej Vałovič
Андрэй Валовіч
Андрэй Валовіч

Герб «Багорыя»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся каля 1570
Памёр 1614(1614)
Пахаваны
Род Валовічы
Бацькі Іван Валовіч
Кацярына з Гаслаўскіх
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Валовіч.

Валодаў шэрагам маёнткаў на Жамойці (Трушкамі, Платэлямі, Эйгірдзямі), у 1609 набыў Цытавяны.

Біяграфія

рэдагаваць

З шляхецкага роду Валовічаў гербу «Багорыя», сын Івана і Кацярыны з Гаслаўскіх. Меў братоў Яўстаха, біскупа віленскага, і Паўла, старосту гарадзенскага.

Навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце. У 1592—1610 гадох быў харунжым вялікім літоўскім, з 1610 году — староста жамойцкі.

Фундаваў кляштар бэрнардынаў у Цытавянах. У сваім тэстамэнце пакінуў яму значныя сродкі.


  1. ^ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. (белар.) // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. ЯнушкевічМінск: 2014. — С. 89. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  2. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. III, Księstwo Żmudzkie XV‒XVIII wiek (пол.) / пад рэд. A. RachubaWarszawa: Wydawnictwo DiG, 2015. — С. 95, 242. — 370 с. — ISBN 978-83-7181-312-2
  3. ^ Andrius Valavičius // Lietuviškoji tarybinė enciklopedija. XII t. T. XII: Vaislapėlis-Žvorūnė. — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 1984. — 25 psl.

Літаратура

рэдагаваць