Андрэй Валовіч (сын Івана)
Андрэй Валовіч (к. 1570, Горадня — 1614, Цытавяны) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Харунжы вялікі літоўскі (1592—1610), староста жамойцкі (з 1610)[1].
_(3).jpg) Андрэй Валовіч | |
 Герб «Багорыя» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 1570 |
| Памёр | 1614 |
| Род | Валовічы |
| Бацькі | Іван Валовіч Кацярына з Гаслаўскіх |
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Валовіч.
Валодаў шэрагам маёнткаў на Жамойці (Трушкамі, Платэлямі, Эйгірдзямі), у 1609 набыў Цытавяны.
БіяграфіяРэдагаваць
.jpg)
Прадстаўнік шляхецкага роду Валовічаў гербу «Багорыя», сын Івана і Кацярыны з Гаслаўскіх. Меў братоў Яўстаха, біскупа віленскага, і Паўла, старосту гарадзенскага.
Навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце. Займаў шэраг дзяржаўных пасадаў.
Фундаваў кляштар бэрнардынаў у Цытавянах. У сваім тэстамэнце пакінуў яму значныя сродкі.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ Andrius Valavičius // Lietuviškoji tarybinė enciklopedija. XII t. T. XII: Vaislapėlis-Žvorūnė. — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 1984. — 25 psl.
ЛітаратураРэдагаваць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
Андрэй Валовіч (сын Івана) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў