Аляксандар Дабравольскі

Аляксандар Альгертавіч Дабравольскі (23 лістапада 1958, в. Сула Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці) — беларускі палітык, народны дэпутат СССР (1989—1991), дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня (1995—2000), сябра АГП.

Аляксандар Альгертавіч Дабравольскі
Народны дэпутат СССР
1989 — 5 верасьня 1991
Дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь
1995 — 2000
Прэзыдэнт Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар Міхаіл Чыгір
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся23 лістапада 1958 (66 гадоў)
Сула Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці, БССР
Партыя1) КПСС (да 1990)
2) АДП (1990—1995)
3) АГП (ад 1995)
АдукацыяБДУ
Узнагароды
Мэдаль да стагодзьдзя БНР

Біяграфія

рэдагаваць

Скончыў сярэднюю школу ў Койданаве. У 1982 годзе скончыў радыёфізычны факультэт БДУ[1], у 1995 годзе — юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. У 1982—1990 гадах працаваў тэхнікам, затым інжынэрам-канструктарам у Канструктарскім бюро дакладнага электроннага машынабудаваньня. У 1989 г. быў абраны народным дэпутатам СССР па тэрытарыяльнай акрузе ў г. Менску. Працаваў у Камітэце па прамысловасьці (1989—1991), затым намесьнікам Старшыні Камітэту па правах і свабодах чалавека (1991). На першым Зьезьдзе Народных дэпутатаў СССР увайшоў у склад Міжрэгіянальнай дэпутацкай групы. У 1990 г. быў адным з ініцыятараў стварэньня Аб’яднанай дэмакратычнай партыі, у 1991—1995 гг. ейны старшыня. У 1992 г. заснаваў Незалежны Інстытут сацыяльна-эканамічных і палітычных дасьледаваньняў. Да 1994 г. ягоны выканаўчы дырэктар, у 1994—1995 гг. навуковы супрацоўнік. У 1995 г. адбылося аб’яднаньне АДПБ з Грамадзянскай партыяй і была створана Аб’яднаная грамадзянская партыя, а ён абраны намесьнікам старшыні АГП. У гэтым жа годзе адбыліся выбары ў Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь і ён быў абраны дэпутатам Вярхоўнага Савету, узначаліў падкамісію па СМІ, увайшоў у склад фракцыі «Грамадзянскае дзеяньне», аснову якой склалі чальцы АГП. У 1996 годзе быў прадстаўніком групы дэпутатаў Вярхоўнага Савету ў Канстытуцыйным Судзе па пытаньні імпічмэнту прэзыдэнта Лукашэнкі. З 1995 па 2006 г. — намесьнік старшыні, з 2006 г. — чалец Палітрады Аб’яднанай грамадзянскай партыі. У 2001 г. падчас прэзыдэнцкіх выбараў быў намесьнікам кіраўніка выбарчага штабу адзінага кандыдата ад шырокай грамадзянскай кааліцыі Ўладзіміра Ганчарыка, у 2006 г. — намесьнікам кіраўніка штабу адзінага кандыдата ў прэзыдэнты ад Аб’яднаных дэмакратычных сілаў Аляксандра Мілінкевіча. З 2007 г. — старшыня кіраваньня, з 2008 — дырэктар Усходнеэўрапейскай школы палітычных дасьледаваньняў. З 2007 па 2009 г. — чалец Прэзыдыюму Палітрады Аб’яднаных дэмакратычных сіл Беларусі.

У сакавіку 2024 году стала вядома, што Дабравольскі і яшчэ трое чалавек былі завочна асуджаныя на чатыры гады пазбаўленьня волі кожны нібыта за спробу сарваць рэфэрэндум 2022 году[2]. Пазьней у тым жа годзе Дабравольскага, якога абвясьцілі кіраўніком «экстрэмісцкага фармаваньня» ў справе «аналітыкаў Ціханоўскай», завочна асудзілі яшчэ да 11 з паловай гадоў пазбаўленьня волі ды штрафу[3].

Жонка — настаўніца, мае сына і дачку. Маці жыве ў Койданаве Менскай вобласьці.

  • Критерии эффективности экономического законодательства. // Открытое общество. № 2. Минск. 1998.
  • Правовые барьеры против развития предпринимательства. // Бюллетень Клуба экономистов. № 4. Минск. 2000.
  • Стратегия избирательной кампании. Минск. 2004.