Аляксандар Дабравольскі

	Аляксандар Альгертавіч Дабравольскі
Народны дэпутат СССР
	1989 — 5 верасьня 1991
Дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь
	1995 — 2000
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Міхаіл Чыгір
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	23 лістапада 1958 (66 гадоў); Сула Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці, БССР
Партыя:	1) КПСС (да 1990); 2) АДП (1990—1995); 3) АГП (ад 1995)
Адукацыя:	БДУ
Узнагароды:
	Аляксандар Альгертавіч Дабравольскі ў Вікісховішчы

Аляксандар Альгертавіч Дабравольскі (23 лістапада 1958, в. Сула Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці) — беларускі палітык, народны дэпутат СССР (1989—1991), дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня (1995—2000), сябра АГП.

Біяграфія

Скончыў сярэднюю школу ў Койданаве. У 1982 годзе скончыў радыёфізычны факультэт БДУ^[1], у 1995 годзе — юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. У 1982—1990 гадах працаваў тэхнікам, затым інжынэрам-канструктарам у Канструктарскім бюро дакладнага электроннага машынабудаваньня. У 1989 г. быў абраны народным дэпутатам СССР па тэрытарыяльнай акрузе ў г. Менску. Працаваў у Камітэце па прамысловасьці (1989—1991), затым намесьнікам Старшыні Камітэту па правах і свабодах чалавека (1991). На першым Зьезьдзе Народных дэпутатаў СССР увайшоў у склад Міжрэгіянальнай дэпутацкай групы. У 1990 г. быў адным з ініцыятараў стварэньня Аб’яднанай дэмакратычнай партыі, у 1991—1995 гг. ейны старшыня. У 1992 г. заснаваў Незалежны Інстытут сацыяльна-эканамічных і палітычных дасьледаваньняў. Да 1994 г. ягоны выканаўчы дырэктар, у 1994—1995 гг. навуковы супрацоўнік. У 1995 г. адбылося аб’яднаньне АДПБ з Грамадзянскай партыяй і была створана Аб’яднаная грамадзянская партыя, а ён абраны намесьнікам старшыні АГП. У гэтым жа годзе адбыліся выбары ў Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь і ён быў абраны дэпутатам Вярхоўнага Савету, узначаліў падкамісію па СМІ, увайшоў у склад фракцыі «Грамадзянскае дзеяньне», аснову якой склалі чальцы АГП. У 1996 годзе быў прадстаўніком групы дэпутатаў Вярхоўнага Савету ў Канстытуцыйным Судзе па пытаньні імпічмэнту прэзыдэнта Лукашэнкі. З 1995 па 2006 г. — намесьнік старшыні, з 2006 г. — чалец Палітрады Аб’яднанай грамадзянскай партыі. У 2001 г. падчас прэзыдэнцкіх выбараў быў намесьнікам кіраўніка выбарчага штабу адзінага кандыдата ад шырокай грамадзянскай кааліцыі Ўладзіміра Ганчарыка, у 2006 г. — намесьнікам кіраўніка штабу адзінага кандыдата ў прэзыдэнты ад Аб’яднаных дэмакратычных сілаў Аляксандра Мілінкевіча. З 2007 г. — старшыня кіраваньня, з 2008 — дырэктар Усходнеэўрапейскай школы палітычных дасьледаваньняў. З 2007 па 2009 г. — чалец Прэзыдыюму Палітрады Аб’яднаных дэмакратычных сіл Беларусі.

У сакавіку 2024 году стала вядома, што Дабравольскі і яшчэ трое чалавек былі завочна асуджаныя на чатыры гады пазбаўленьня волі кожны нібыта за спробу сарваць рэфэрэндум 2022 году^[2]. Пазьней у тым жа годзе Дабравольскага, якога абвясьцілі кіраўніком «экстрэмісцкага фармаваньня» ў справе «аналітыкаў Ціханоўскай», завочна асудзілі яшчэ да 11 з паловай гадоў пазбаўленьня волі ды штрафу^[3].

Жонка — настаўніца, мае сына і дачку. Маці жыве ў Койданаве Менскай вобласьці.

Творы

Критерии эффективности экономического законодательства. // Открытое общество. № 2. Минск. 1998.
Правовые барьеры против развития предпринимательства. // Бюллетень Клуба экономистов. № 4. Минск. 2000.
Стратегия избирательной кампании. Минск. 2004.

Крыніцы

[1] ravolski — Профиль пользователя (рас.)

[2] Живоглод, Маринич, Либер и Добровольский приговорены к 4 годам лишения свободы заочно (рас.) Reform.by(be)

[3] От 10 лет до 11,5 года. Вынесен приговор по делу «аналитиков Тихановской» (рас.) Reform.by(be)

[1]

[2]

[3]